Afrika

Van tijd tot is een paar wereldreizigers bij ons te gast. Hij geeft inleidingen bij meditatiecentra over bijna heel de wereld. Dit weekend logeren ze weer bij Gade en mij. Met een autootje van 20 jaar oud rijden ze door heel Europa. Zijn thuisbasis is Maleisië. Zijn vrouw is Duits. Het zijn kleurrijke mensen, vol met verhalen en vol met rust, ondanks hun drukke en onzekere bestaan. Gisteravond zijn ze hier aangekomen, maandagochtend vertrekken ze weer naar Zwitserland. Het is telkens weer een feest hen te ontmoeten. Het aardige is dat het geen zwevers zijn. Hij is heel erg van met beide benen op de grond in zijn predikingen en gesprekken. Maar het zijn wel wijze woorden, vol rust en compassie.
De avondmaaltijd werd gebruikt bij een goede kennis. Gade en ik waren ook uitgenodigd. De maaltijd heeft mijn kijk op pompoenen veranderd. Ik was nooit zo van de pompoenen, maar wat onze gastvrouw er van had gemaakt was werkelijk tongstrelend. Voor het eerst van mijn leven at ik een pompoenschotel met smaak. En over het toetje dat Gade had gemaakt niets dan goeds. Heel erg slecht, maar heel erg lekker. Dat eten was een fraaie omlijsting van de gesprekken. Vrolijke gesprekken over doodgaan, persoonlijke verhalen. Ook over reizen. Wat wil je ook met zulke globetrotters, die de wereld als hun thuis beschouwen en nooit lang van te voren weten waar zij zullen verblijven. Dat hangt ook af van wie hen uitnodigt. Alleen Afrika, daar waren zij nog nooit geweest. Niemand van ons. Met ons vijven kenden we Noord-, Centraal en Zuid-Amerika. Japan, Cambodja, heel Zuidoost Azië, Australië, Rusland en alle ander landen van Europa, maar Afrika niet. Toen we het daarover hadden kwam er een droom van de nacht er voor terug. Gebeurt mij wel vaker dat een woord of een zin opeens mij een droom doet herinneren. Ik had gedroomd dat ik afscheid nam van mijn werk en dat ik als dank een enveloppe met inhoud kreeg voor een door mij lang gekoesterde wens. “Een reis naar Afrika”, zei de spreker die mij het huldeblijk overreikte. En ik dacht, of droomde bij me zelf: “Ik heb helemaal geen verborgen wens om naar Afrika te gaan!”  Afrika trekt mij niet, niet als ik slaap, niet als ik wakker ben. Ik heb genoeg aan een plezierige maaltijd, dicht in de buurt.