Jarig

En toen was de Koning jarig. De Koning bleef dan niet thuis. Hij vierde zijn verjaardag in het land, ergens in het land. Die goede gewoonte had hij van zijn moeder overgenomen, de mevrouw die niet alleen zijn moeder was, maar ook zijn voorgangster. Want zo ging dat in het familiebedrijf waar hij nu het hoofd van was. Zo ging het in elk familiebedrijf met enige allure. Erfopvolging heette dat. Voorkwam ingewikkelde en langdurige sollicitatieprocedures als het bedrijfshoofd opstapte. Je wist precies wie daarna aan de beurt was om de baas te worden. Iedereen wist waar die aan toe was, niet alleen in de familie, maar in het hele land. Zorgde voor rust, reinheid, regelmaat en saamhorigheid. Al vond de Koning het jammer dat dat laatste woord niet met een r begon.
De oma van de Koning liet, toen zij nog de baas van het land was, het volk wel bij haar langs komen om haar te feliciteren. Zij dacht er niet over het land in te gaan. Dat deed ze alleen als er een ramp was gebeurd of  als er een feestelijk iets te vieren was, een dijk die gedicht was of een ver koninkrijksdeel dat op bezoek rekende of zoiets ander belangrijks. Maar op haar verjaardag was ze thuis. Ze woonde midden in haar land en ging op haar verjardag met de steeds uitdijende familieschare op het bordes staan en woof naar het voorbijtrekkende volk dat van noord en zuid en oost en west naar het midden van het land was gekomen en terugwoof, niet na een streekspecialiteit aan de jarige vorstin te hebben overhandigd. Er waren mensen die dat traditie noemde, maar daar had haar opvolgster geen boodschap aan. Bovendien had haar woonpaleisje in het midden van het land geen echt bordes om vanaf te zwaaien en lag haar werkpaleis wat excentrisch ten opzichte van Delfzijl en Vaals. Dus besloot zij op haar verjaardag, die zij vierde op haar moeders geboortedag -dat vond zij traditie- het land in te gaan. De hele familie volgde haar en zij keek naar het koekhappen, volksdansen en ander archaïsch gebruiken. Raar land, waar ik de baas ben moet zij wel eens gedacht hebben.
Vandaag ging de Koning, die niet alleen jarig was, maar ook nog een vijf jaar de baas was, het land in. Helemaal naar het noorden. En iedereen zong van lang zal hij leven en ook nog een protestlied tegen de gaswinning. Maar dat vond de Koning niet erg want toen het bezoek gedaan was zongen ze met zijn allen nog eendrachtig van Wilhelmus, zijn betbetovergrootvader.
En ik, ik zag het op tv en vond het weer prachtig.