Uit

Letterlijk en figuurlijk heb ik het boek dat ik aan het lezen was dichtgeslagen. Een klap, niet alleen van het dichtslaan, maar ook het geluid dat van de laatste pagina dreunt. Nee, ik zal niets verklappen, niets verraden,maar de klap is heftig, zoals de hele debuutroman “De avond is ongemak’ Marieke Lucas Rijneveld van tijd tot tijd heel heftig is. Bloemrijke vergelijkingen, soms te veel metaforen op een een pagina wisselen af met morbide scenes. Het is geen boek waarin ik me thuis heb gevoeld, maar ik bleef wel benieuwd hoe het verder met Jas, de hoofdpersoon en haar familie zou aflopen. Of ze de overkant waar ze zo nieuwsgierig naar is, zal halen of dat ze ontredderd aan deze kant zal blijven, gevangen in het gezin en het geloof, een dubbel keurslijf, zwaarder dan de jas die haar tot harnas dient.
Niet alle boeken die je leest hoeven je comfort te bieden. Een goede roman moet nieuwsgierig maken en zo verteld worden dat het je  aan het peinzen zet. Het is geen prentenboek, waar alleen maar binnen de lijntjes gekleurd kan worden omdat de schrijver alles al voor je ingevuld heeft en je eigen fantasie en denken niet of nauwelijks aan het werk wordt gezet. Wat dat betreft kom je bij dit boek ruimschoots aan je trekken.  Rijneveld is goed voor een aantal avonden met ongemak met een voor mij verrassend einde, in elke betekenis van het het woord. Dit boek is nu uit. Het volgende ligt te wachten.
Maanden geleden nam ik deel aan een eendaagse retraite in het Dominicanenklooster in H. Een klein groepje. We waren met ons vijven plus een begeleider. Een dag vol stilte, bezinning en gebed. Een van de leden was de schrijfster Esther Gerritsen, die ik toen alleen maar kende van haar columns in de VPRO-gids en het boekenweekgeschenk ‘Broer’. Zij vertelde die dag dat zij bezig was met een roman die in een klooster speelde en daarom aan deze dag op deze plaats deelnam en die nog zou laten volgend door een langer verblijf in het klooster. Persoonlijk research.Vorige week heb ik haar nieuwste ‘De trooster’ gekocht. Morgen begin ik daaraan. Een fikse verhuizing, van een gereformeerd boerengezin naar een katholiek klooster dat ik uit eigen ervaring ken.