Koorts

Aan mijn conditie en weerstandsvermogen kan het niet liggen, maar deze winter heeft griep noch koorts mijn fragiele gestel geteisterd. Onmiddellijk na het tikken van dit zinnetje heb ik het afgeklopt op ongeschilderd hout. Ik ben weliswaar niet echt bijgelovig- ik durf gerust op vrijdag de dertiende onder een ladder door te lopen – maar afkloppen doe ik voor de zekerheid meestal maar wel even in dit soort gevallen. Je moet de goden tenslotte niet verzoeken. Maar als het niet mijn conditie of weerstandsvermogen zijn die het ziekbed, lopende neuzen en rochelende hoestpartijen ver van mijn bed hielden, dan moet het wel de griepspuit zijn die mij tot op heden (tok, tok, ik klop voor de zekerheid maar weer) van dit winterse ongenoegen bespaard deed blijven.
Ik verwacht nu ook dat ik wel gevrijwaard zal blijven van de koorts die er nu weer aan dreigt te komen. De Olympische winterspelen zijn voorbij en nu gaat het de komende dagen fors vriezen. Dat zal voor Matthijs van Nieuwkerk in DWDD reden zijn om de dagelijkse belangstelling voor die spelen, waar herhaald werd wat we al 10 keer gezin hadden, in te wisselen voor opgeklopte beschouwingen over het al dan niet doorgaan van de 11-stedentocht. En ik durf er dan iets om te verwedden dat we dan ook nog niet  niet verlost zullen worden van de alomtegenwoordigheid van betweter Mart Smeets met zijn kreupelrijmen en mag ik dat zeggen, ja dat mag ik zeggen, oubollige commentaar.
Onverbiddelijk  zal hij de komende dagen losbranden, de temperaturen zijn er laag genoeg voor: de 11-stedenkoorts. Erben Wennemars zal op tijd terug zijn uit Korea om weer met tranen in zijn ogen te getuigen van zijn verlangen en hoop dat het misschien dit jaar eindelijk weer eens doorgaat.
Deze koorts zal mij hopelijk voorbijgaan, ik neem aan dat de anti-stof daarvoor ook dit jaar standaard in mijn griepspuit zat. Maar er is nog een reden dat deze tocht mij niet raakt. Ik kan niet schaatsen. Geen meter, laat staan 11 steden lang.