Door dit blog stel ik nog al wat mensen op de hoogte van hoe het met mij gaat. Ik weet ook dat dat wel eens tot wat verwarring kan leiden want net altijd wordt wat ik schrijf even zorgvuldig gelezen of, laat ik het bij mijzelf houden, heb ik niet altijd even helder geformuleerd. Zo valt het mij op dat ik de laatste tijd geregeld te horen krijgen dat ik zo goed uitzie. Degene die dat compliment geeft heeft wat verbazing in zijn of haar stem. Waarschijnlijk hadden zij op grond van mijn berichten een krakkemikkig en uitgemergeld iemand verwacht aan te treffen met de schaduw van de dood al over zijn gezicht. En dat blijkt dan alleszins mee te vallen. Vorige week ontmoette ik een oud-collega die mij met verbazing staande hield en mij toevoegde dat hij het zo geweldig vond mij te zien en dat ik kennelijk weer zonder rolstoel kon. Op de een of andere manier was via de plaatselijke tamtam hem het bericht geworden dat ik rolstoelafhankelijk was geworden en nu blij voor mij was mij zonder dat hulpmiddel weer te zien voortbewegen.
Ik heb zojuist voor mijn rugtherapeut een formulier moeten invullen waarmee ik het gemak of ongemak bij zitten, staan of lopen een cijfer moest geven. Zitten kan ik nog als de beste, lopen en staan gaan stukken minder. Ik besprak met haar wat het perspectief was. Er zit weinig progressie in. Nauwelijks verbetering en ik beschouw haar behandeling als een soepel makende onderhoudsbeurt. In het meest negatieve geval zou je het kunnen hebben over dweilen met de kraan open. Maar dat betekent niet dat je moet ophouden met dweilen, want dan kon de boel wel eens helemaal onder water komen te staan. En de kraan dicht draaien dan? Daarvoor lijkt het leertje te veel versleten te zijn en onvervangbaar vast te zitten.
Ik opper dat ze elke dag even in de vroege ochtend bij mij thuis langskomt om mij te behandelen. Zij vraagt zich af of de verzekering dat vergoedt en dat het anders een kostbare zaak voor mij wordt. Ik probeer het nog op een vriendendienst te gooien.
De volgende afspraak is over 14 dagen. Op haar praktijk.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links