Rommeldag

Normaal is de zaterdag min of meer een rustige dag. En dat is vandaag natuurlijk niet anders.Maar een mens heeft zo zijn vaste gewoontes en dat kan er dan wel eens voor zorgen dat zo’n op het oog rustige zaterdag gevuld wordt met van alles en niets. Zeker als je te lang blijft genieten van het warme bed en eerst veel later dan eigenlijk bedoeld op staat. Dan kom je voor onherroepelijke keuzes te staan. Zal ik mij wel of niet scheren? Alhoewel het mijn baardgroei wel meevalt besluit ik het toch te doen. Die tien minuten maakt het ook niet meer uit en het is na de douche zo’n lekker fris begin van de dag. Dan gauw, gauw ontbijten, want de koffieclub wacht. Eigenlijk wacht die helemaal niet, want daarvoor is de zaterdagochtendse afspraak veel te vrijblijvend. Als je kunt kun je, en kun je niet dan is er nog geen man of vrouw overboord.
De koffieclub bijeenkomst loopt uit, zo zelfs dat we gevieren de lunch er aan vastknopen en de koffieclub naadloos overgaat in een lunchclub.
Op weg naar de uitgang van de winkel moeten we natuurlijk ook nog weer even met H en C over boeken praten, want waarvoor drink je anders koffie in een boekhandel. Weer thuis is de dag al voor meer dan de helft voorbij. Nog even de zaterdagse puzzels in de krant oplossen. Dat hoort ook  bij de zaterdag, dus kan onmogelijk overgeslagen worden en dan als de wiedeweerga naar mijn werkplekje om mijn blogje te schrijven. Dat moet gauw gauw gebeuren, want we hebben kaartjes voor de film gekocht die over een ruim uur begint. Dat houdt in dat het schrijfsel van vandaag van enige inhoud gespeend is. Geen tijd om verder na te denken en opvattingen te onderbouwen en te staven. Geen tijd voor.  In tegenstelling tot de koffieclub wacht de film niet. Half vijf is half vijf.
Na de film straks eten. Eten in de foyer van het filmtheater, koffie en lunch in de boekhandel. Culturele en culinaire cross-overs. Of gewoon een rommelzaterdag.