Geurtje

Het was jaren geleden. Op de boot naar Engeland. Een vakantie in de jaren 90 van de vorige eeuw. Natuurlijk was er aan boord van de ferry ook een  taxfree-winkel waarvan je het vaak onterechte idee had dat daar alles goedkoper was dan op het vasteland. Maar acht, het is vakantie. Het was daar dat ik in nauw overleg met Gade, die toen nog lang niet officieel mijn gade was, een flacon aftershave van het merk Opium pour Homme van Yves Saint Laurent kocht. En dat werd vanaf dat moment mijn geurtje. Een geurtje dat niet alleen mij beviel, maar ook zeer gewaardeerd werd door Gade. En ook van anderen kreeg ik geregeld te horen dat ik aangenaam rook. Bevestiging alom dus. Wat wil een mens nog meer? Jaren daarvoor had ik bij de lessen sociale filosofie op de Akademie over Anna Terruwe al geleerd dat de mens, als sociaal wezen, dringend behoefte heeft aan bevestiging en onbaatzuchtige liefde. In haar eigen woorden: “Mensen die elkaars goed-zijn schouwen, laten elkaar het goede voelen”. Haar bevestigingsleer koppelen aan een flesje aftershave, wat is er in een blog toch veel mogelijk.
Jarenlang gebruikte ik dus die aftershave totdat ik bij de parfumerie te horen kreeg dat meneer Saint Laurent geen Opium aftershave meer brouwde. En was toch een geurtje dat onlosmakelijk aan mij verbonden was er waar ik geregeld mee gecomplimenteerd werd.
Ik kocht, weer in overleg met, inmiddels officieel, Gade een ander geurtje. Iets van Boss. Aardig, maar het kon bij lange na niet tippen aan het ooit zo vertrouwde Opium. En toen de Boss op was, ging ik, weer in goed overleg, over op Sauvage van Dior. Maar eenmaal aangebracht vond Gade dat toch een te wilde, te nadrukkelijke geur, die zij helemaal niet bij mij vond passen. Zo hoorde ik niet te ruiken. Feromonen die, vond Gade, mij vreemd waren. En dat horende bleef het flesje ongebruikt in een hoekje van de wastafel gesloten staan. Beter geen geurtje, dan een bij je lief weerstand oproepend geurtje.
Vanmiddag kwam Gade terug uit de stad. Met een cadeautje, Opium pour Homme. Geen aftershave maar de eau de toilette. Zuiniger op te brengen, maar wel met de mij eigen zo vertrouwde geur. Gade vindt dat ik weer naar mijzelf ruik. Zoonlief wil de zo goed als nauwelijks aangebroken Dior-geur wel proberen. Tenzij zijn lief…