Normaal

Als we goed hadden opgelet hadden we het in september 2011 al kunnen bevroeden. Twee politieke opponenten die inmiddels, we zijn 6 jaar verder, steeds dichter naar elkaar zijn opgeschoven, roepen elkaar op eens even normaal te doen. En toen al hadden we het al door kunnen hebben. Normaal wordt de nieuwe norm. Het gewone, daar moeten we naar streven. De beoogde minister-president kan niet ophouden te betogen dat het verse regeerakkoord de gewone, normale Nederlander op de huid geschreven is. Die zal er, als het kabinet de kans krijgt zijn beleidsvoornemens ook werkelijk waar te maken, de komende regeerperiode, maar zeker daarna, een paar procenten op vooruit gaan.
Maar wie is de gewone, normale Nederlander? Mijn bloggende neef stelde zich onder een portret van hem zelf ook al die vraag: is hij wel een gewone,  normale Nederlander. Diep van binnen hoopt hij van niet. Ik kan hem geruststellen. Hij is, zoals hij al verwachte, geen gewone, normale Nederlander.  Koningin Maxima probeerde ons al veel eerder eens duidelijk te maken dat de Nederlander, gewoon en normaal,  niet bestaat, niet in een cliché te vangen is. Elke Nederlander is op zijn eigen manier uniek en hoezeer je dat unieke nu ook probeert te verdoezelen  onder een laagje niet bestaande normaliteit, door dat van bovenaf opgelegde pantser voor ‘doe maar gewoon’, zal toch de verbeelding, het avontuur doorbreken. Ik weet ook wel, de samenleving is niet maakbaar, maar zeker ook niet normaal en gewoon. En ook al wordt her en der ontkent dat de verbeelding ooit weer aan de macht zal komen, op onverwachte plekken zal er opeens weer iets van verwondering en betovering doorbreken. En neem van mij aan dat het niet de boekhouders zullen zijn, niet de rekenmeesters die die doorbraak zullen realiseren. Nee, het zijn de potsenmakers, de artiesten, de kunstenaars die het gewone en normale aan de kaak zullen stellen, zullen opleuken, dragelijk zullen maken. Zij zijn de hofnarren van de moderne tijd die de machthebbers, de politici door de kunsten die zij maken een spiegel zullen voorhouden. En zo het leven leefbaar houden, meer dan met 1 of 2 procentjes meer koopkracht mogelijk is.