Ik zwem geregeld, liever gezegd ik doe aqua-gym voor 50+. Maar daar gaat het vandaag helemaal niet over. Een groot deel van mijn wekelijkse groepje komt uit een aanpalend dorpje. Op de een of andere manier ben ik bij dat groepje gaan horen en word ik uitgenodigd om na het waterplezier bij hen in de kring te komen zitten voor het afsluitend kopje koffie dat bij de toegangsprijs is inbegrepen. We babbelen dan over het weer en meer van dat soort belangrijke zaken, geven commentaar op de wijze van begeleiding door de badjuffrouw.
Ik heb wat met dat groepje. Destijds was ik in behandeling bij een fysiotherapeute in dat dorp en nu al weer 10 jaar geleden kwam ik via haar bij de diëtiste uit dat zelfde dorp terecht. Zij is mijn charmante stok achter de deur, waardoor mijn gewicht, weliswaar te veel, min of meer op peil blijft. Dit keer komt, vraag me niet waarom, het gesprek op afvallen en het werk van de diëtiste. Een groot aantal dames uit mijn groepje is ook ooit op consult geweest bij mijn diëtiste en het commentaar is niet van de lucht. Een aantal dames is opgehouden met zich door haar te late begeleiden. Ik hoor opmerkingen als: “Ik ben twee keer bij haar geweest, maar nog niks afgevallen.” Waarschijnlijk leefde zij in de oprechte veronderstelling dat een bezoek aan de diëtiste voldoende was om af te vallen. Dat je ook je eetgewoonten en mogelijk je bewegingspatroon wat moest aanpassen, was aan dovemansoren gezegd getuige een andere opmerking die mij toevertrouwd werd: “Ik zou eigenlijk voor het ontbijt van haar niet meer dan twee sneetjes mogen nemen, maar ik eet er mijn hele leven elke ochtend vier. Ik vind brood zo lekker. Ik blijf bij mijn vier sneetjes.” Jammer dat in de geschreven tekst het smeuïge dialect van het dorp verloren gaat.
Ik vertel mijn wedervaren als ik vanochtend bij de diëtiste op consult ben. Er zou eigenlijk nog wat af moeten is haar advies: “Probeer de stiekeme tussendoortjes te laten staan.” Ik begrijp het advies, maar heb ook begrip voor de dames van mijn zwemgroepje. Tussendoortjes, ik vind ze zo lekker.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links