Bosrand 12 Standaard

Dit stukje draagt in zijn titel dan wel fier de naam ‘Bosrand’ maar is niet of nauwelijks geïnspireerd door ons verblijf hier aan de bosrand van de Dwingeloose heide. Nu is dat ook weer niet helemaal waar, zoals er waarschijnlijk niets ooit helemaal waar is, want wat ik ga schrijven komt omdat ik vanochtend in Trouw een artikel las met als titel ‘Alledaags,maar niet de norm’.  Sinds afgelopen dinsdag wordt onze krant keurig op ons vakantieadres bezorgd. Krant aan de bosrand. De titel kan dus blijven staan.
Dat artikel laat een aantal vaders zien met hun kind. De vaders zijn alleenstaand of co-ouder met een (voormalige) partner, maar het is in ieder geval geen huisje-boompje-beestje-situatie. Iets wat in veler opvatting toch nog de standaard is, ja voor een groot aantal nog de hoeksteen van de samenleving. Als ik het artikel gelezen heb komt bij mij onherroepelijk de vraag op hoe standaard ik als vader geweest ben en misschien nog wel. Het eerste anderhalve decennium van mijn eerste huwelijk zag het er, in ieder geval voor de buitenwereld en ook wel voor mij zelf allemaal vrij normaal, zeg maar standaard uit. Het was op en top de jaren ’70 en’80 van de vorige eeuw. Ex, toen nog geen ex, en ik hadden een plezierige modus operandi voor ons bestaan gevonden die op den duur toch niet tegen ieders wensen bestand bleek. En zo werd ik in 1990 een co-ouderschappende een-ouder van een zoon, met een dochter op geringe afstand, met een ex en een vriendin, toen nog geen Gade. Een situatie die misschien wel meer voorkwam, maar geen standaard was. Maar ons wel zeer goed beviel.
Intussen zijn we 27 jaar verder.De situatie heeft zich  geconsolideerd. Niemand is er met kleerscheuren uit gekomen. Beter nog, het heeft ons goed gedaan. Ik ben nu deel van een ‘extended family’ met Gade, een Ex en een Zoonlief en Dochterlief met hun respectievelijke echtgenote en  partner en kinderen. Huisje-boompje-beestje? Het lijkt er inmiddels verdacht veel op.
Dit alles heb ik naar aanleiding van een krantenartikel overdacht, domweg gelukkig met Gade aan de bosrand.