De democratie is zo op het eerste oog een mooi ding. Natuurlijk is enige reserve op zijn plaats.Van Churchill is de in dit verband veel betekenende uitspraak: “Twee hoeraatjes voor de democratie, drie is te veel.”
Misschien is dat ook wel de gedachte geweest van Theresa May toen zij de uitslag vernam van de door haar uitgeschreven verkiezingen. Verkiezingen waarvan zij de hoop had dat die haar positie zouden versterken, maar het tegendeel bleek het geval te zijn. Nu is het ook weer niet zo dat deze uitslag een herleving van de sociaal-democratie betekent. De conservatieven zijn nog steeds de grootste partij, maar wel hun meerderheid kwijt. Ze kunnen niet in hun eentje regeren, maar zullen een coalitiepartner moeten zoeken. Ben benieuwd of ze daar net zolang over gaan doen als in Nederland het zoeken naar een kabinet duurt.
Bij de Britse verkiezingen stel ik mij de vraag of de Britten nu ergens voor of tegen hebben gestemd. Het lijkt logisch dat je voor een partij stemt omdat het verkiezingsprogramma of de lijsttrekker je aanstaat of je daar in ieder geval voor een groot gedeelte in herkent. Soms is er een trivialere reden om op een partij te stemmen, omdat je een van de kandidaten persoonlijk kent en politieke redenen dan lijken te verschrompelen. In het geval van de verkiezingen van gisteren kan ik mij niet aan het idee onttrekken dat heel wat mensen hun stem hebben uitgebracht, niet omdat ze voor Corbyn en zijn Labour Partij waren, maar vooral omdat ze Theresa May een oorwassing wilden geven. Stemmen niet omdat je ergens voor bent,maar omdat je ergens tegen bent.
Dat lijkt vaker te gebeuren. Neem nou Frankrijk waar men niet zo zeer voor Macron was als wel tegen Le Penn. Ook in ons eigen land heeft de proteststem ook vaste voet aan de grond gekregen. Ooit hadden we de cabareteske ‘Tegenpartij’, met als motto “Geen gezeik, iedereen rijk.” Die heeft zichzelf wegens overweldigend succes ontbonden nog voordat er voor gestemd kon worden.
Het lijkt een omgekeerde democratie. Voor iets stemmen omdat je tegen iets bent. Inderdaad: “Samen voor je eigen.”
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links