Nachtje

Je moet er maar niet op rekenen dat er morgen nog een stukje van mijn hand verschijnt. Op die zaterdag gaat mijn zoon trouwen. Ik heb het hier al vaker over gehad. En ik mag dat huwelijk sluiten. Het is een mooi sluitstuk voor meer dan 20 jaar buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand zijn, honderden huwelijken gesloten. Huwelijken van vrienden en bekenden, maar veel meer nog van mij volstrekt onbekende personen. Mensen die ik pas boven aan de trap bij de trouwzaal voor het eerst zag, de hand drukte en namens de gemeente van harte welkom heette. En een kwartier later verlieten zij het pand, getrouwd en wel en bedankte mij in menig geval voor de mooie persoonlijke toespraak. Zoiets is vooral een kwestie van de juiste timing en het vinden van een toon die je ‘du moment’ aanpast aan het gezelschap.
Als trouwambtenaar heb ik allerlei huwelijken meegemaakt. Van even vlug wat handtekeningen zetten met twee van gemeentewege geleverde getuigen tot uitgebreide ceremonies waarbij het burgerlijke huwelijk vlekkeloos overliep in een kerkelijke ceremonie, van echtparen die in t-shirt en spijkerbroek verschenen tot bruiden die ik uitgebreid opgemaakt en aangekleed niet herkende van het kennismakingsgesprek kort daarvoor. Ik sprak fikse gezelschappen toe in grote feestzalen en kleine groepjes rond de tafel in een eetcafé. Ik trouwde een enkele keer mensen waarvan ik het vermoeden had dat ze niet van elkaar hielden, maar om ander reden ja zeiden op mijn vraag of ze de ander tot echtgenoot namen. Ik stelde sommige aanstaande bruiden gerust dat het in Nederland niet zo was dat op het laatste moment een weerspannige vader nog bezwaar tegen het huwelijk kon aantekenen en de ceremonie kon verstoren. Een enkele keer heb ik in zo’n geval wel om extra bewaking in de trouwzaal gevraagd. Geen van mijn huwelijken werd verstoord anders dan door luidruchtige kleine kinderen die alle aandacht van het bruidspaar weg trokken en mijn mooie woorden bleven ergens in de ruimte hangen en bereikten het paar en zijn gasten niet.
Nog een nachtje slapen dan trouw ik mijn zoon met zijn lief. Ik zal er vast nog over schrijven.