Net terug uit Amsterdam. 24 uur Amsterdam, waar meer dan 4,5 uur in beslag werden genomen door drie Shakespeare-koningsdrama’s.
Ik was ruim op tijd op het station om de trein naar Amsterdam te nemen. In Arnhem voegde Gade zich bij mij. Stak ik een paar dagen geleden nog de loftrompet over het openbaar vervoer, dat kon nu wel weer een toontje lager zingen. In Utrecht kwam de mededeling dat de trein niet verder reed omdat er tussen Utrecht en Amsterdam iemand op het spoor liep en als iemand dat graag wil, staan alle treinen stil. Via een slinkse omweg via station ArenA bereikte we toch onze bestemming, het hotel Arena. Die hadden ooit nog een justitieel robbertje gevochten of ze zich wel mochten blijven noemen, maar dat was in der minne geschikt. Er bleef door de omweg weinig tijd voor hotelverpozen. Op naar de brasserie van de Stadsschouwburg, een etentje voor de voorstelling. Niet te veel er bij drinken van 4,5 uur in een voorstelling zitten vraagt zijn geëigende voorbereidingen. Goed dat we gereserveerd hadden, het was vol en de oesters waren voortreffelijk. Dan door de krochten van de Stadsschouwburg naar de nieuw zaal waar wij het bestaan niet van wisten. De Rabozaal, die in niets lijkt op de Grote Zaal, een groter contrast is nauwelijks denkbaar. Maar het stuk heeft alle ruimte van deze bijna loodsachtige ruimte nodig . En dan dompelen wij, nee worden wij gedompeld in het overmeesterende verhaal van Hendrik V, Hendrik VI en Richard III, Kings of War en de strijd tussen de huizen van Lancaster en York. Door Ivo van Hove overrompelend vorm gegeven. En in al die eeuwen is er als het om macht gaat niets veranderd en lijkt het zelfs te kloppen dat Richard III even belt met Trump, Merkel en Poetin.
Natuurlijk is het elitair het bezoeken van zo’n voorstelling en dat vooraf te laten gaan door wat oesters en te laten volgen door een hotelnacht. De volgende ochtend een gebakje in een mooi koffiehuis en dan weer rustig met de trein terug. Maar het is ook genieten. Soms zijn het synoniemen en neem je een paar pijnlijke benen en voeten van het voor mij doen vele lopen graag op de koop toe.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links