Mannen

De vaste lezers weten vast ook wel wat de Koffieclub is. Voor de toevallige voorbijganger: dat is onze nu zo’n 10-12 jaar geleden ontstane zaterdagse bijeenkomst om een uur of elf in de koffiehoek van de plaatselijke boekhandel en als het weer het toelaat op het in de buurt liggende terassenplein. Vijf paren vormen de vast kern van de club, soms schuift een gast aan. Het aardige van de club is dat als je een keertje of vaker niet komt of niet kunt niemand je dat kwalijk zal nemen. Afmelden is ook niet nodig en zo is het elke week een verrassing wat de samenstelling is. Het gebeurt maar zelden dat we er alle tien zijn, het gebeurt maar zelden dat er niemand is. Dat maakt de club zo plezierig. Er is wel degelijk een band maar die knelt nergens.
Vandaag was de bezetting bijzonder. De club bestond uit de vijf mannen die lid zijn. Als is dat dus een lidmaatschap zonder contributie of verschijningsplicht. De dames van de club waren elders zeer gevarieerd doende: flyeren voor een politieke partij, het leiding geven aan een terugkomdag, op kraamvisite, wandelen met een vriendin in de polder of gewoon thuis bezig met schoonmaken van het koffiezetapparaat. Je kunt maar ergens druk mee zijn en het is een illustratie van de zeer  gemengde interesses van het vrouwelijke deel van de club. En dus waren we bij toeval met de mannen onder elkaar en was de koffieclub voor even een mannenclub.  Natuurlijk waren de voor de hand liggende grappen als de gezelligste bijeenkomst ooit niet van de lucht, maar voor de rest verschilde de bijeenkomst in niets van alle andere. We wisselden films uit, dronken onze cappuccino’s, bewonderden een zojuist aangeschafte kaasschaaf, gaven tips over het schoonmaken van senseo-apparaten en babbelden zoals altijd en kwamen weer wat meer van elkaar te weten. Oprechte aandacht. Na anderhalf uur breken we op. Ieder gaat zijns weegs. En straks zal de een horen hoe het met het flyeren ging, de ander over de terugkomdag, de derde over de wandeling in de polder. Een van ons gaat ook nog naar de kraamvisite (“Dat wordt haasten”) en een wandelt naar huis, waar het koffiezetapparaat wel gereinigd zal zijn.