P

Ik kan weer een (para)medicus toevoegen aan mijn rijtje behandelaars. Dat is intussen al een hele verzameling. Het lijkt wel of ik ze spaar. In willekeurige volgorde waren dat tot vanochtend een huisarts, een praktijkondersteunster, een diëtiste, een fysiotherapeute, een cardioloog, een nefroloog, een osteopaat, een acupunctariste, een pedicure. En dan vergeet ik nog bijna de tandarts en de mondhygiëniste. En dan houdt ook nog de apotheker een oogje in het zeil. En sinds vanochtend is daar een neurologe bijgekomen. De huisarts had aangeraden om een neuroloog te kiezen die gespecialiseerd was in Parkinson. Dat werd dus even wachten, maar vanochtend was de  afspraak. Gade wilde graag mee om de door mij vergeten vragen te kunnen stellen en met mij het verdict aan te horen.
Precies op tijd worden wij bij de neurologe binnen geroepen. Ik had een mijnheer verwacht. Oude vooroordelen kunnen lang doorwerken. Handen worden geschud. Hier nog geen op de hygiëne gestoeld protocol van geen handen schudden. Ik doe mijn verhaal van bevriende fysiotherapeuten die mogelijk een Parkinson gelieerd bewegingspatroon bij mij hadden gesignaleerd, van het bezoek aan de huisarts en de doorverwijzing die nu ophanden is. Braaf beantwoord ik haar vragen en doe wat testjes, loop voetje voor voetje door een lange gang, wordt onverwacht omgeduwd, kijk naar boven en naar onderen, volg met mijn vinger haar vinger. Met een hamertje worden mijn reflexen getest. Alles lijkt mij nog redelijk aardig te lukken, maar voor de neurologe is er voldoende bewijs voor dat wat wij al een tijdje vermoedden, een milde Parkinson. Over een tijdje zal er een hersenscan gemaakt worden om alle eventualiteiten uit te sluiten. Ik krijg de verzekering dat er goed mee valt te leven, iets wat ik waarschijnlijk al een tijdje doe. Mijn handschrift laat me al geruime tijd  in de steek en soms formuleer ik wat onzekerder. De dokter merkt ook nog op de Parkinson een ziekte is die je met zijn tweeën hebt, Gade en ik. Daarom is het maar goed dat ze meegegaan is.
In het ziekenhuisrestaurant eten we een broodje. Gades werk wacht, ik ga, zoals altijd, een stukje schrijven.