Het was mij ook al opgevallen, maar werd bevestigd door het commentaar van de tv-recensente in mijn ochtendblad. Het sprankelt niet meer zo. Ik heb het over Mathijs van Nieuwkerk. Mijn doordeweekse avonden hebben een vast stramien. Dat begint met het kijken naar de Belgische tv-quiz ‘Blokken’, vaak met het bord op de knieën, onmiddellijk gevolgd door ‘De wereld draait door’. Een programma dat ik doorgaans zeer waardeer, maar dat nu een beetje vast lijkt te lopen in zijn eigen formule. Te veel Twan Huys, te veel Erben Wennemars, te veel Jan Mulder, te veel Marc-Marie. Side-kicks die weinig tot niets inbrengen en veel goedkoop jatwerk in de rubriek ‘De tv draait door’ dat vaak lijkt op een ‘Het beste van Lubach op zondag’. Een voorspelbaar geheel, dat niet meer werkt als een vertrouwenwekkend baken aan het begin van de avond, maar als een uurtje waar je doorheen moet voordat het journaal begint
Nu kan terecht de opmerking gemaakt worden dat als ik er niks meer aan vind ik maar moet omschakelen naar een ander kanaal, keuze genoeg. Of beter nog de tv helemaal uitzetten en verder lezen in het boek waar je eigenlijk nog steeds niet aan toekomt. Maar ik zei toch niet voor niets dat het begin van mijn avonden een vast stramien heeft. En zo’n stramien laat je niet zo maar los. Een mens heeft toch al zo weinig houvast in het leven. Dus ik blijf kijken. Gehoor gevend aan Van Nieuwkerks afscheidsgroet: “Tot morgen!”
Misschien heeft het wel te maken met de UHD. Tegenwoordig heeft alles een UHD, een uiterste houdbaarheidsdatum. Zal vast ooit wel een wijs besluit geweest te zijn om UHD’s te vermelden. Zal de volksgezondheid wel ten goede komen. Eigenlijk heeft alles een UHD. Soms heb ik het idee dat ik de mijne eigenlijk al een tijdje voorbij ben en nu danig aan bederf onderhevig ben. Misschien is het een goede zaak om ook bepaalde tv-programma’s van een UHD te voorzien. Het journaal bijvoorbeeld blijft maar een dag goed. En hebben andere uitzendingen hun UHD bereikt dan is het kijken op eigen risico. Dan moet je niet zeuren als je weet dat de UHD ruimschoots bereikt is. Tot morgen.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Bij de WDDD zitten inderdaad te vaak dezelfde gezichten aan tafel die over steeds terugkomende onderwerpen hun licht laten schijnen waardoor het programma inboet aan de sprankelijkheid van weleer. Draait het programma inmiddels ondanks het bewonderenswaardige enthousiasme van de Matthijs teveel op de automatische piloot?
Jouw blog-UHD ligt overigens nog wel een eindje in de toekomst. Ze blijven leuk om te lezen.