Cijfers

De kwaliteit van het menselijk bestaan wordt heel vaak uitgedrukt in cijfers. Op een of ander vaak ver weg congres hebben geleerde mannen en vrouwen de norm vastgesteld. Wijk je te veel van die norm af, te hoog of te laag, dan heb je, althans volgens die geleerde congresgangers een probleem. Jaren geleden kreeg ik in Frankrijk een ontsteking, die maar niet over wilde gaan. Gade en ik naar de Franse dokter. Eerst liepen wij nog een verkeerde deur binnen, de veearts en de huisarts huisden in een zelfde pand. Wij hadden geen beest bij ons, dus werden naar de buurman doorverwezen. Die diagnosticeerde al spoedig aan de hand van een stripje, gedoopt in een potje met mijn plas: “Il est diabete!” Mijn Nederlandse huisarts deelde die mening een paar weken later (nog) niet. De Nederlandse normen bleken wat ruimer dan de Franse. Waarschijnlijk lag een ander congres aan die verschillende bevindingen ten grondslag.
Vandaag weer eens naar een behandeld (para-)medicus geweest. Natuurlijk is mijn BMI veel te hoog. Die bevindt zich in de gevarenzone, maar dat doet ie al tientallen jaren en lijkt zich daar tamelijk op zijn gemak te voelen, samen met een vetpercentage dat zich ruim boven de gemiddelde norm van 18-25% bevindt. Maar omdat in de gaten te houden frequenteer ik de diëtiste, mijn stok achter de deur die zij ook letterlijk in haar praktijkruimte heeft staan. Nee, vanochtend was ik voor een zoveelmaandelijkse controle bij mijn suikerzuster, zoals ik haar liefdevol betitel. Zij ontving mij enthousiast. Een recente bloedmeting had uitgewezen dat in een jaar tijd mijn HbA1c was gedaald van 72 (code oranje) naar 53 (code groen). Wat HbA1c precies is kunt u vast wel terugvinden op Wikipedia of aanverwante sites. Nog wat geruststellende cijfers: bloeddruk 105/66, pols 63. Medicamenteus worden die keurig laag gehouden. Natuurlijk is er verder nog alles met mij aan de hand. Maar daar hebben we het vandaag, vrijdag de 13e niet over en verheugen we ons over de binnen de normen vallende cijfers.