Stads

Ik ben een stadsmens. Tenminste dat heb ik tot nu toe altijd gedacht. Ik heb de vaste overtuiging dat ik alleen maar kan gedijen in een stedelijke omgeving. Nooit heeft het wonen in een dorp mij aanlokkelijk geleken. Komt natuurlijk ook omdat ik niet anders gewend ben. Ik woon in de stad waar ik geboren ben en heb maar korte uitstapjes gemaakt naar andere steden. Nooit in een dorp gewoond. Mijn decor is altijd een stedelijke omgeving geweest. De mogelijkheid om de bioscoop, de schouwburg, de stad dichtbij te hebben was een woonvoorwaarde. Niet dat ik elke dag van de stedelijke voorzieningen gebruik zou willen maken, maar het goede gevoel dat het wel zou kunnen is voor mij de reden dat ik nooit heb overwogen in een dorp te gaan wonen.
Gisteravond was ik in een dorp te gast. Ik preludeerde daar al in mijn blog van gisteren over. De avond verliep leuker, veel leuker dan ik verwacht had. Het Verenigingsgebouw puilde uit, het leek of heel het dorp zich daar verzameld had, voor de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Het verenigingsgebouw wordt door vrijwilligers in stand gehouden en is deze avond het ontmoetingspunt voor tout het dorp, een van de vier kernen van de gemeente. De betrokkenheid straalt er van af. Koren zingen de sterren van de hemel, koren die zo groot zijn dat bijna het hele dorp koorlid lijkt te zijn. De goegemeente luistert beleefd naar de obligate te lange toespraak van de kersvers benoemde interim burgemeester, juicht de vers gekozen vrijwilliger van het jaar toe en is zelfs stil bij het voorlezen van het juryrapport dat de naam van de eerste dorpsdichter onthult. Het is zo’n avond waarin je merkt dat er nog zoiets als een cohesie bestaat, dat mensen trots zijn op hun dorp. Een gemeenschap die elkaar kent en waardeert. Maar misschien romantiseer ik het nu allemaal een beetje te veel, buitenstaander die ik ben op dit dorpsfeest. Een dorpsfeest waar ik ook heel wat mensen ontmoet die een sterke band hebben met de stad waar ik woon en die zij ook als de hunne beschouwen. Het dorp als buitenwijk van mijn stad. Mijn stad die zich op zijn beste momenten ook als een dorp gedraagt.