Ik woon geweldig. Leuk groot huis, eigenlijk twee huizen, een bovenhuis en een benedenhuis. Ruimte genoeg, voor zo dicht bij de stad ook nog eens een fikse tuin en een dakterras waar drie 1m²-tuintjes deze zomer heel wat tomaten, sla en een handvol boontjes opleverden. Niks te klagen. Ja,misschien is er een nadeel. De huizen zijn nog al gehorig. Niks geen dubbele tussenmuren, halfsteens, dat was in 1928, toen deze huizen gebouwd werden, goed genoeg. Zo gehorig dat als ik nies, de buurman zijn zakdoek pakt. Nu ben ik gezegend met goede buren, dus dan kun je heel wat van elkaar hebben en het geluid is zelden zo erg dat het in de categorie overlast valt en als die er wel is, is dat van zo korte duur dat het voorbij is, voordat het begonnen is. In het bovenhuis naast mij wonen vier studentes, sommige zijn al afgestudeerd of met de laatste fase van hun studie bezig. Drie van de vier hockeyen op hoog niveau, overgangsklasse. Naast hun studie leven zij voor hun sport. Ik hoor nooit iets van hen.
De voordeurbel. Een van de studentes staat voor de deur. Dat gebeurt wel vaker, dat zij aanbellen. Dat is dan meestal omdat een koeriersdienst een voor hen bestemd pakje bij mij heeft af gegeven en dat zij dan komen ophalen. Maar ik heb geen pakje voor een van de studentes, wel voor de onderbuurvrouw van de hockeydames. Maar daar belt een van mijn bovenbuurvrouwen niet voor: “Ik wilde u even komen waarschuwen dat er dadelijk mogelijk wat overlast is, want mijn vader gaat iets voor ons ophangen en daarvoor moet hij twee gaatjes boren. Ik hoop dat u daar niet te veel overlast van hebt.” Ik antwoord dat ze van mij mag boren wat ze wil en ik het wel erg lief vind dat ze me daarvoor komt waarschuwen, maar dat dat niet nodig was. Boren midden op de dag moet kunnen. “Onze onderbuurvrouw wil graag dat als er misschien wat lawaai komt, wij haar de overlast waarschuwen en toen dacht ik laat ik de andere buur ook maar even inlichten.” Aardig, heel aardig, keurige studentes. Ik parafraseer: Nuisance is in the ear of the listner. Ik hoor wat minder scherp dan de buurvrouw, is mijn ervaring.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Ach wat jammer. Geen blog over de hand van AFT