Vluchteling

Vluchtelingen zijn een ver-van-mijn-bed-show. Ik zal het maar eerlijk toegeven. Natuurlijk lees ik ook de krant, zie ik beelden op tv, maar in mijn persoonlijke leven heb ik er niets tot weinig mee van doen of mee gedaan. Ik heb niet, zoals mijn buren, vluchtelingen die in het tijdelijke opvangkamp Heumensoord zaten, op het eten gevraagd, ben niet op die manier met hen in gesprek gegaan. Heb hooguit een paar tientjes gestort op een girorekening, die daarvoor  werd opengesteld, maar zelfs dat weet ik niet meer zeker. Het was of de vluchteling voor mij aan de andere kant van de grens bleef. In mijn eigen leefomgeving is de vluchteling een figurant, ik zie hem in kleine groepjes bij de Albert Heijn rond scharrelen met plastic tasjes, maar ik heb niets met hem van doen. Hooguit heb ik met hem te doen en soms besef ik dan hoe goed ik het heb, van net na de oorlog ben en al mijn 70 jaar in vrede en rust oud heb kunnen worden. Nergens voor op de vlucht heb moeten slaan, omdat het waar ik was het goed en veilig toeven is. Ik ben een geluksvogel.
Zondagmiddag. Ik zit aan de rand van de woestijn. Zo heet met een te groot woord de zandvlakte midden in het Museumpark Oriëntalis. De club van Gade heeft een manifestatie ingericht. Een breed scala van activiteiten over vluchtelingen, maar vooral met vluchtelingen. Even niet alleen maar vluchteling, maar kok, muzikant, schrijver, kunstenaar, amateur toneelspeler. Literatuur, culinair, theater op diverse plaatsen in het park.
De vlakte is nog leeg. Snerpende gitaar. Uit de bosrand komt een figuur, zoekend struikelend. En dan komen er meer, en meer en meer. Met een stok schrijven ze in het zand, perken hun eigen plekje af en toch weer niet. Vluchtelingen en Nederlanders. Ze stellen elkaar vragen, triviale vragen, diepgaande vragen. Elk in zijn eigen taal en ze antwoorden elkaar eerlijk en oprecht. Een enkele keer willen ze geen antwoord geven. De herinnering is te schrijnend. Een theatrale verbeelding van de vluchteling. Het raakt me meer dan een krantenbericht, een tv-reportage. Kunst, zelfs in zijn simpelste vorm, kan veel duidelijk maken.