Bril

Al sinds jaar en dag heb ik een bril voor in de verte en bij het tv-kijken. Ooit kwam ik erachter dat mijn zicht wat achteruit ging. Dat merkte ik doordat ik de letters bij de ondertiteling op tv maar wat wazig vond. Geen mooie strakke letter, maar het werden letters met een rafelrandje. Toen ik mij hardop afvroeg waarom deze lay-out wijziging nodig was, antwoordde mijn toenmalige echtgenote dat die lettertjes er nog net zo strak uitzagen als zij altijd al gedaan hadden. Als ik mijn ogen wat dichtkneep verdwenen de ribbelrandjes ook. Het werd tijd voor een bril. En zo draag ik sinds die tijd geregeld een bril die ik bij het lezen altijd af zette. In de loop der jaren passeerden vele modellen, maar nu zweer ik al jaren bij een zo goed als montuurloos montuur.
Sinds een paar jaar moet ik geregeld mijn ogen laten controleren. Mijn diabetes kan een funeste invloed hebben op mijn gezichtsvermogen. Ooit leek dat het geval toen er in mijn oog een ongerechtigheid ontdekt leek te worden. Even werd zelfs het woord kanker gefluisterd, maar het bleek loos alarm. Een klein litteken van een mogelijke ontsteking ooit was de boosdoener en zorgt er ook nu nog dat ik met mijn linkeroog een rechte lijn altijd met een klein bubbeltje ziet. Het rechteroog compenseert dat euvel volledig.
Gisteren was ik weer op controle. Terwijl ik in de wachtkamer van oogheelkunde zit wordt ik gebeld door de nefrologe waar ik twee dagen eerder op consult was. Zij vertelt mij dat na overleg met mijn cardioloog de medicatie wordt aangepast. Ik kan die wijziging gelijk doorgeven aan de optometrist die naar mijn medicijngebruik vraagt. Hij meet ook mijn ogen door en wat ik al een tijd vermoedde, bevestigt hij. Ik zie in de verte zonder bril beter dan met bril. Zijn advies is mijn bril af te laten. Als ook de oogarts mij diep in de ogen heeft gekeken en constateert dat alles nog okay is, verlaat ik opgelucht het ziekenhuis. Eindelijk eens een keer iets aan mijn lijf dat niet slechter ,ja zelfs beter is geworden.
“Jammer” zegt Gade, “Een bril stond je altijd zo goed.” Tot haar troost draag ik nog geregeld een leesbril.