Hitte

Even lijkt het of de grote verhalen over veiligheid wat naar de achtergrond zijn verdreven. Opeens, nou ja, niet helemaal onvoorzien, komt de dreiging voor de Vierdaagse uit een geheel ander hoek. Geen terreurorganisatie, maar een fors hogedrukgebied heeft Europa in zijn greep en heeft ook de boorden van de Waal weten te bereiken. En het gonst in het wandellegioen en onder de UC’ers. Worden er afstanden ingekort, wordt er eerder gestart? Aantallen omgevallen lopers lijken met de minuut te stijgen. Een bureauliste vertrouwt mij toe dat vermoeide wandelaars vlak voor het uitchecken in elkaar zegen. In mijn fantasie zie ik een Julianaplein bezaaid met uitgeputte wandelaars. Maar de werkelijkheid is anders. Ook al willen de media ons doen geloven dat er op het parcours bijna meer ambulances rond rijden dan dat er wadelaars lopen, ik zie toch vooral heel veel lopers die nog met ferme pas de verplichte afstand afleggen. Ja, ook voor hen is het warm heel warm, maar zij beschouwen het als een risico van het wandelvak. Soms is het te heet, soms te koud, soms is het droog, dan weer een bui.  Risico’s die zij met de nodige inspanning trotseren en hun prestatie alleen maar meer aanzien geeft.
Of ik het niet warm heb? Natuurlijk heb ik het ook warm. Maar ik hoef nauwelijks de ene voet voor de andere te zetten. Ik heb me op de warmte gekleed, flesje spa onder handbereik en de ventilator probeert, zij het met moeite de hitte wat te neutraliseren. Morgen is het wat graden koeler, of in ieder geval minder warm.