Presentatie

Ooit in een ver verleden, nu al ruim vijfendertig jaar geleden, stond op mijn visitekaartje ‘Coördinator Regionaal AKU-project Nijmegen’. Een mooie titel voor het opzetten van een drie-jarig onderzoeksproject naar de mogelijkheden van de samenhang tussen het onderwijs, het sociaal-cultureelwerk en de kunstzinnige vorming. Het was een eenmansbaan met wel een half-time secretaresse. En het was in die tijd vechten tegen de bierkaai van instellingen die hechten aan hun eigen zelfstandigheid . Elke kunstzinnige discipline, beeldend, muziek en spel had zijn eigen verzuilde ivoren toren met directie en staf en stevige hakken om in het zand te zetten als het over samenwerking, laat staan samengaan ging. Drie jaar heb ik aan een eindrapport gewerkt, samen met de provincie. En uiteindelijk kwam er een verzorgingsstructuur voor de kunstzinnige vorming, ver na mijn AKU-tijd. Begrippen werden vervangen, structuren gewijzigd, organisatie opgezet, bezuinigingen afgekondigd en fusies aangegaan, maar ergens stond ik aan de wieg van de organisatie waar Gade nu de scepter zwaait.
De tijden zijn veranderd. Ging het in mijn tijd om het onderwijs en het sociaal-cultureelwerk als partners, nu zien we dat ook het bedrijfsleven een partner is en er projecten worden opgezet waarin op kunstzinnige wijze oplossingen gezocht worden voor door het bedrijfsleven aangedragen vragen. Een jaar lang werken leerlingen van het middelbaar onderwijs in het kader van het vak beelden vorming onder begeleiding van een kunstenaar aan de invulling van een door een energiebedrijf geformuleerd probleem. En dat werken wordt afgesloten met een presentatie. Ik was gistermiddag bij zo’n presentatie. Ik mocht Gade vergezellen en even draaide de klok jaren terug. Zeker toen ik daar ook nog een kunstenares ontmoette waarin in mijn AKU-tijd mee had gewerkt. “Hé Jan, wat doe jij hier.” Even had ik willen zeggen dat ik een van mijn laatste projecten van destijds aan het afronden was, maar ik was hier alleen in mijn overigens gewaardeerde hoedanigheid als echtgenoot van.
Ik zag een aantal presentaties. Verschillend van kwaliteit en betrokkenheid. Praatte nog na met wat enthousiaste scholieren van 5 VWO, voor wie de toekomst nog open lag. Gaf mij vertrouwen dat de toekomst misschien nog niet helemaal verloren is en ik koesterde mij met de gedachte dat ik destijds toch niet helemaal voor niets heb gewerkt.