Het is een wat vreemde tijd voor een theaterpremière. Donderdagmiddag, half vier. De plaats lag ook niet helemaal voor de hand en zo kringelen Gade en ik op die druilerige middag door een stukje nieuw Nijmegen op weg naar ‘De Klif’, een groot gebouw met tal van voorzieningen zoals een bibliotheek, een basisschool en zo waar ook een theaterzaal. In die zaal zal voor het eerst door ‘Theater aan Z’ het stuk ‘ID’ worden opgevoerd met als ondertitel ‘over de vrijheid jezelf te durven zijn’. Deze kleine theatergroep met groot bereik heeft mij al vaker verrast met zijn kraakheldere aanpak van zaken op het gebied van gender, homoseksualiteit en aanverwante zaken. Onderwerpen die zij met een theatrale aanpak bespreekbaar maken voor en bij jonge mensen.
Ik ga u hier niet de hele voorstelling vertellen. Maar in wervelende beelden zie ik vier jonge mensen op zoek naar de grenzen van wie en wat ze zijn. Jongen, meisje, voldoen ze aan de stereotypen die wij daarvan hebben en als zij dat niet doen hoe kijkt de buitenwereld dan tegen hen aan. Zijn we niet allemaal een beetje een jongens-meisje of meisjes-jongen? Hoe zeer verstoppen we de ons onbekende of misschien wel onwelgevallige kant en voldoen we nolens volens aan het beeld dat we willen dat de buitenwacht van ons heeft?
De theatermakers Jolanda de Groot en Marian van Hoof stellen samen met de spelers die vragen weer haarscherp. Zo scherp zelfs dat die vragen voor mij, terwijl ik qua leeftijd toch al lang niet meer tot de doelgroep behoor, weer actueel worden. Natuurlijk ben ik als jongetje geboren. In mijn geboorte-advertentie staat duidelijk dat mijn boers en zussen blij zijn met de geboorte van hun broertje en een broertje is een jongetje. Maar ik was een jongetje dat niet kon voetballen, lang niet zo stoer was als zijn vriendje. Ik was een jongetje dat liever las en verhaaltjes schreef en fantaseerde dat zijn bed een ruimtecapsule was. Of is dat laatste nou juist weer wel heel jongensachtig? Ach, na zeventig jaar pas ik prima in het hokje waarop ‘jongen’ staat. Zonder hoofdletter.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links