Overbodig

Ik bevind me nu midden in de week van de overbodige dagen. Die week begint op 23 december en eindigt op 2 januari. Ik weet ook wel dat dat meer dan zeven dagen is, maar ook de boekenweek duurt langer dan een week, dus waarom mijn week van de overbodige dagen niet. De 23ste is de dag na de 22ste, mijn verjaardag. Die dag is helemaal niet overbodig. In tegendeel, die dag wordt al sinds  70 jaar en dag op gepaste wijze gevierd. Maar onmiddellijk daarna beginnen de overbodige dagen. De 23ste en 24 ste zijn  de dagen voor het Kerstfeest. Dagen gevuld met het wachten op  die twee dagen die hun glans van heiligheid, dennengeur en goed Roomsch hoogfeest allang verloren hebben. Denk nou niet dat ik echt een hekel heb aan de kerstdagen, maar het zijn wel de dagen die mij altijd een beetje in de war brengen. Gewone doordeweekse dagen worden opeens zondagen en weekenden worden opgerekt tot soms wel vier dagen. “Wat voor een dag is het vandaag nu eigenlijk?” En voor je het weet is de dag van vandaag bevorderd tot derde kerstdag. En dan is het vervolgens wachten op het nieuwe jaar. Over vier dagen is het zo ver, dan maakt een dag het verschil tussen het ene jaar en het andere. Het is zo’n tussenweekje van niks, waar sommige bedrijven helemaal, ander gedeeltelijk en sommige helemaal niet gesloten zijn. Dagen zonder duidelijk eigen karakter. Ik zou er geen bezwaar tegen hebben  als het direct na mijn verjaardag nieuwjaar zou worden. Zou voor mijn gevoel ook heel natuurlijk aanvoelen, jarig zijn en hup, daar is het nieuwe jaar. De beste wensen en maak er iets moois van. Nu is er nog de hobbel van twee kerstdagen en een handjevol dagen die eigenlijk nergens meer bij horen. Gevoelsmatig is het oude jaar al afgesloten, maar het nieuwe nog niet begonnen.  Een loze week tussen kerstklokken en vuurwerkknallen in.
Gade is het volstrekt niet eens met mijn opvatting over deze vrije week van de overbodige dagen. Voor haar mag zo’n week  een maand duren. Voor mij is die week van tien dagen meer dan lang genoeg.