Zoektocht

Een mens is een gewoontedier. Ik in ieder geval. Mijn leven bestaat uit regelmaat, het avontuur is mij vreemd. Dat hoeft gelukkig niet te leiden tot gezapigheid, ook de regelmaat kent tal van verrassende verschijningsvormen. Maar ook hecht ik er aan dat bepaalde dingen zijn zoals ze zijn. Geeft orde aan het bestaan. Een orde waarin,  zoals Vasalis al dichtte, ruimte voor de chaos is.
Gisteravond het eerste concert in de nieuwe reeks van de Nijmeegse Stichting voor Kamermuziek in een nogal fors verbouwd Concertgebouw De Vereeniging. Rond het gebouw staan nog bouwhekken, kassa’s bevinden zich nog in geïmproviseerde ruimtes, maar de hal toont zich al in zijn nieuwe luister. Garderobes zijn verplaatst, een warme rode vloerbedekking dempt het geluid, het geheel is fris opgeschilderd met, als we de voorzitter in zijn begroetingspraatje mogen geloven, akoestiek verbeterende verf. Het concert begint. Een pianoconcert  door een begenadigde Russische pianist met werken van Schubert, Franck en Tsjaikovski. Ik vind de vleugel wat metalig klinken en het toucher van de pianist wat aan de forse kant. Nu lijkt het er net of ik verstand van heb, maar niets is minder waar. Ik ben geen kenner, ik geniet. Gade is het dan ook volstrekt oneens met mij. Pauze. De verbouwing werpt nu helemaal zijn vruchten af, want het gedrang om een pauzedrankje te kunnen bemachtigen is beduidend minder dan voorheen. Ik gebruik de pauze ook voor een sanitaire stop en ga naar de plaats waar ik van oudsher de toiletten weet, helemaal aan de andere kant van het gebouw. De deur staat half open, maar van een toilet is niets meer te zien. Er staat wat rommel opgeborgen. Ik doorkruis de grote zaal, in de oprechte veronderstelling dat die toiletten toch wel behouden zullen zijn. Een mens moet toch ergens zijn behoeft kunnen doen. Maar ook aan deze zijde tref ik wel een deur maar geen toilet meer aan. De architect zal bij de verbouwing toch niet vergeten zijn…
Ik ben weer bijna terug bij waar ik mijn zoektocht begon en daar zie ik een opschrift dat mij de weg naar de nieuwe toiletten wijst. Dat is geen wc, dat is een echte toilet-experience met een lange gang als de rode loper bij een première, manshoge spiegels en automatische kranen. Een fraai eindpunt voor een haastige zoektocht.