Het overkomt mij ook wel eens dat ik iemand zie en dat ik zeker weet hem of haar te kennen. Het gezicht komt me meer dan bekend voor, maar met geen mogelijkheid kan ik het plaatsen. Ik probeer een aantal mogelijkheden uit, maar er gaat geen enkel lampje branden. Totdat opeens er een lichtje aangaat, het kwartje valt. Dat geeft een gevoel van opluchting. Vaak is het zo dat het decor zo anders is, dat het logisch is dat ik de ander, alhoewel ik dacht hem of haar te kennen, niet direct kon plaatsen.
Iets soortgelijks overkwam mij nu al weer een paar jaar geleden. In de sauna word ik met naam en toenaam aangesproken door een jonge vrouw. Ik herken haar niet op het eerste gezicht, maar zij maakt onmiddellijk duidelijk dat wij elkaar een week geleden ontmoet hebben bij het voorgesprek voor haar huwelijk dat ik over een paar dagen later zal sluiten. Zij stelt mij dan ook voor aan de blote mevrouw die haar vergezeld, haar moeder. Zelden leerde ik bruiloftsgasten op zo’n manier kennen. Ik kan het niet nalaten om in mijn huwelijkstoespraak te vermelden dat de bruid mij onder gans andere omstandigheden met haar moeder liet kennismaken.
Afgelopen maandag, bij de nazit van de door mij geleide naturalisatiebijeenkomst, spreekt een mevrouw met een charmante glimlach mij aan. Zij is als gast mee gekomen bij een van de genaturaliseerden. “U hebt zo’n bekend gezicht, ik ken u ergens van.” Ik kijk verrast op en zeg het te betreuren dat als dat al zo mocht zijn ik mij een eerdere ontmoeting niet herinner. De mevrouw doet mij onmiddellijk in de complimenteerstand schieten. Zo’n mevrouw is het wel. We proberen een aantal mogelijkheden die haar vermoeden mij te kennen zouden kunnen staven. Maar we komen niet verder dan het bij elkaar in de buurt wonen, onbewuste ontmoetingen bij de Albert Heijn en dat soort trivialiteiten. We stellen ons wederzijds voor. Later die avond thuis ga ik op Internet naar haar op zoek, maar ik kan haar in de virtuele wereld niet vinden. Als ik de volgende dag boodschappen doe, betrap ik me er op langzamer dan normaal speurend door de supermarkt te lopen, hopende op een toevallige ontmoeting. Geen mevrouw gezien.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Lieve jan,
Hetzelfde overkwam mij , maar dan op een feestje. Het kwartje( of de Belgische Frank) viel. En ik stamelde’ ik herkende u niet met uw kleren aan’.
Maar ik ga nu boodschappen doen in A.H. in de hoop…?