Gewonnen

Ik dommel wat weg als de renners in de Tour de France de eerste Pyreneeëntoppen beklimmen.. Heerlijk moment van de dag als ik onderuitgezakt op de bank de luiheid in mij toelaat. Met een half oog zie ik het gezwoeg van de coureurs en denk bij mij zelf zij liever dan ik. Ik probeer plekjes te herkennen van vakanties die wij daar ooit doorbrachten. Als ik al nauwelijks meer volg wie er nu bij wie in het wiel gaat en wie zich moet laten afzakken tot in de bus -ja, de wielertaal is mij mij niet vreemd- schrik ik door een donderend geraas in de gang helemaal weer wakker. In zo’n halfslaap klinkt iets al gauw als donderend geraas. Ik vraag me af wat er omgevallen kan zijn, maar kan niets bedenken. In de gang net achter de deur ligt een grote kartonnen enveloppe, een tweede steekt nog half uit de brievenbus. De post, of wie of wat dat tegenwoordig ook moge zijn, heeft twee identieke pakjes bezorgd. Ze passen maar precies door de brievenbus. Twee dezelfde forse couverts. Gade en ik spelen ieder met een lot mee in de Nationale Postcodeloterij en we hebben allebei een prijsje gewonnen. Logisch, want we delen veel met elkaar, zo ook onze postcode.
De enveloppen bevatten elk twee pakken koffie. Nee, niet zo maar koffie, Duurzame koffie (let op de kapitaal) want het zou de Postcodeloterij niet zijn als zij zich niet sterk maakten voor goede doelen die betrokken zijn op de aarde en de natuur. Zo staat het tenminste in het begeleidende briefje van Bea Post, die haar geld verdient als begeleider prijswinnaars, een functie door de loterij met HOOFDLETTERS geschreven.  Bea meldt ook dat mochten wij nog vragen hebben wij haar Ledenservice (met kapitaal) kunnen bellen à € 0,50 per gesprek. Zij helpen mij graag.
Ik zie hoe Robert Geesink probeert te ontsnappen, voorsprong neemt, ingelopen wordt en uiteindelijk toch knap als vierde eindigt. Bijna had hij gewonnen. Wij helemaal, vier pakken koffie, Duurzame.