Parijs-2

Het is een heel gedoe. Op de eerste plaats de rit naar Parijs. Zaterdagochtend om half elf vertrokken uit Nijmegen en om kwart voor zeven in Parijs, in hotel Claret in Bercy. Moet je ook maar niet reizen op een dag waarop het KNMI een weerwaarschuwing afgeeft voor West-Brabant. Maar daar reden we vlekkeloos door heen. België, geen problemen. Die kwamen pas kort voor Lille. Wegwerkzaamheden noopten 3 banen in 1 over te gaan en dat kost een uur! En dan begint het bij Beauvais in de buurt ook nog eens echt te sneeuwen en rijden we niet harder dan 40 kilometer per uur. Angstig bedenk ik dat het met deze snelheid nog wel drie tot vier uur kan duren voor we op onze eindbestemming zijn. Maar ziet, als we de tolweg af zijn houdt de sneeuw op, gaat over in regen en dan wordt het zelfs helemaal droog. Parijs. We checken in en gaan eten in een typisch Frans vlugge-hap-tent. Het brood is oudbakken, het vlees zoals het moet zijn en de frites aangenaam. De vleesschotel van een lid in ons kleine gezelschap is magertjes en voor haar het brood veel te oudbakken. Haar klagen zorgt voor een nieuw mandje brood, maar bij het brengen verontschuldigd het dienstertje zich voor de kwaliteit van dit mandje. Kom in zo’n tent ’s avonds om half negen nog maar eens om vers brood. Maar we vermaken ons uitstekend. Er zit een grote groep mensen uit het verre Oosten te eten. Ik weet zeker dat het Japanners zijn, mijn disgenoten met nog meer stelligheid zeggen dat het Chinezen zijn. Ik blijk na navraag bij het dienstertje gelijk te hebben. Ben niet voor niets jaren geleden ooit in Japan geweest!
Weer in het hotel nog meer gedoe. Ik krijg alleen met behulp van de balie verbinding met Internet. Onderweg naar de goede site wordt ik wel tig keer gewaarschuwd dat ik mogelijk op weg bijna naar een onbeveiligde verbinding. Wie weet hoeveel virussen ik inmiddels geïmporteerd heb. Franse hotelvirussen, hoe gevaarlijk zijn die? Ik plaats dit blog direct, een paar uur te vroeg. Voor de zekerheid.