Puffen

In vol ornaat stapte ik vanochtend op de fiets. Pak aan, stropdas om, er ging weet iemand getrouwd worden en als ambtenaar van de burgerlijke stand hoor je er gekleed bij te lopen. Het is nog goed te houden. Je voelt dat de warmte zijn uiterste best al doen om hoge waarden te bereiken, maar het windje dat waait maakt het allemaal nog dragelijk. De media waarschuwen voor hitte-excessen en raden aan goed te drinken, een petje te dragen en tussen twaalf en vier niet buiten te komen. Ze adviseren zelfs een siësta.
Het echtpaar dat ik trouw is Braziliaans-Fries. Zij zijn gekleed op de weersvoorspelling. Luchtig. Ik kan ze geen ongelijk geven. Ik ben in mijn kostuum duidelijk overdressed, maar de luchtbehandeling in de trouwkamer staat goed afgesteld. Dus het is redelijk te harden.
Toen Gade vanochtend vertrok gaf ze mij ook nog de raad mee dat als het me te warm werd, ik naar de bioscoop moest gaan. De zalen van het plaatselijke cinematografische theater zijn heerlijk gekoeld. Dichterbij is een bezoek aan de supermarkt ook aan te bevelen. Zo komen we de te verwachten hittegolf wel door. Een hittegolf waar ik niet op zit te wachten en die ook nauwelijks buiten de deur is te houden. In huis staan alle zonweringen op dicht, de ramen op open zodat het en beetje kan doorwaaien. Maar nu, op de voorlopige koelste dag van de komende week staat de thermometer ver voor het middaguur al op 23º .
Ik heb me intussen omgekleed. De metamorfose is compleet, niks geen stropdas, ja zelfs een kniebroek, terwijl ik me toch voorgenomen had dat alleen nog te dragen als ik echt op vakantie was. Maar nu volg ik gedwee het advies van het RIVM, luchtige kleding. Je kunt de uitputting maar beter voor zijn.
De komende dagen zal ik het kalm aan doen.  14 dagen dreigt het erg warm te blijven. Het is zoals het is. Heet, heel heet. Puf.