Joris

Het zou mij niet verbazen als het u ontgaan was dat het gisteren Sint Jorisdag was. De officiële kerkelijke feestdag van een een heilige die waarschijnlijk niet eens echt bestaan heeft. Zo zie je waar het geloof je kan brengen, geloven in het onbestaande. Ondanks het feit dat hij niet echt bestaan heeft, krijgt hij in de hagiografieën wel een geboortedatum en -plaats en ook een overlijdensdatum en -plaats. Hij blijkt een Palestijn te zijn die in 303 op 33-jarige leeftijd in Nicomedia sterft. Ondanks zijn wat twijfelachtige bestaan heeft Sint Joris het gebracht tot patroonheilige van meer dan een handvol landen en landstreken waarvan Engeland en Catalonië zeker niet de minsten zijn. Maar hij is ook de patroonheilige, voor wat dat in deze geseculariseerde tijden nog waard is, van onder meer de ridders, boeren, mijnwerkers, gevangenen, toeristen en nog wat denominaties. Waarom val ik u de dag na de 23e april lastig met al deze nutteloze kennis over Sint Joris, de katholieke variant van Koning Arthur? Sint Joris is ook de patroon van Scouting en was ik niet van 1970 tot 1975 trainingsfunctionaris bij de Interprovinciale Stichting De Katholiek Verkenners voor Gelderland, Overijssel en Utrecht, een stichting die later opging in Scouting Nederland. En ziet de link is gelegd. Ik was een tijd beroepsverkenner, officieel gewestelijk commissaris voor training & vorming. Een status die ik nooit gedacht had te bereiken. Ik had geen verkennersverleden. In onze parochie, waar ik als jongetje opgroeide had je niet eens verkenners. Ik woonde in een brave arbeiderswijk en arbeiderswijken hadden geen geld voor een verkennerstroep. Wat alleen zo’n uniform met hoed al niet kostte.
Jaren later trof ik mij dus na een geslaagde sollicitatie als beroepskracht bij de Verkenners aan. En soms opereerde ik in uniform. Ach ja, mijn fascinatie voor uniformen en onderscheidingen (daarover morgen meer) heb ik altijd gehad en staat in mijn horoscoop. Ik kan er dus niets aan doen, zegt Gade. In mijn verkennersjaren trok ik soms op 23 april mijn uniform die dag versierd met een rode tulp, aan. Er was altijd wel ergens een Sint Joriskampvuur. Het waren mooie jaren onder de patronage van Sint Joris, menig avontuur beleefd.
In die tijd werd ook mijn prachtige dochter geboren. Was het een jongetje geweest dan had hij Joris geheten en had hij gisteren zijn naamdag gevierd.