Vlek

Ik ben niet zo van kleren. Kleren zouden de man maken, maar ik geloof daar wat mij betreft maar weinig van. Ik heb de neiging kleren te lang te dragen. Gewoon omdat ze lekker zitten. Eigenlijk zijn ze al eerder aan een wasbeurt toe, maar ik probeer dat zo lang mogelijk uit te stellen. Denk nou niet dat ik niet schoon ben op mijzelf. Ik ben keurig schoon op mijzelf. De dag is voor mij niet begonnen als ik mij niet uitgebreid douch, tanden worden naar behoren gepoetst en zelfs uitgebreid geragd. Daar is allemaal niets van te zeggen. Ik voorzie mij van deodorant en prettige aftershave, inderdaad na het scheren. Maar mijn kleren zouden eerder kunnen wisselen.
Het noodlot wil ook dat ik als ik iets schoons of vers gestreken aantrek dat als een magneet werkt op voedsel in vast of vloeibare vorm. Binnen de kortste keren heb ik weer een vlekje op mijn net schone kleding. Dat geeft mij ook een vertrouwd gevoel. Dat hoort gewoon bij mij en bovendien is het genetisch bepaald. Ik heb die eigenschap direct overgenomen van mijn vader van wie ik waarschijnlijk veel meer heb overgenomen dan ik zelf ooit zal willen toegeven. Bovendien heb ik maar kort, te kort, de tijd gehad om dat bij hem te toetsen, na te gaan hoeveel we op elkaar lijken. Mijn vader was ook een vlekkenkoning. Hij had de wat vreemde gewoonte bij de maaltijden altijd wat schuins aan tafel te zitten hetgeen de weg die zijn vork van bord naar zijn mond moest afleggen aanzienlijk verlengde. En op die tocht viel er wel eens wat voedsel op zijn kleren. Als dat gebeurde, en dat was geregeld, voegde mijn moeder hem weer zijn wat hem betreft geuzennaam toe: “Jan sau.”  In goed Nederlands varken. Verder hadden zij een prima huwelijk.
Ik heb het dus niet van een vreemde, de appel valt niet ver van de boom en in ons geval valt die op onze kleding. Die van mijn vader en van mij. Kleren blijven bij ons niet lang vlekkeloos.
Ik was gisteren op de koffie bij mijn zoon en zijn lief. De eigenschap die mijn vader en ik delen, blijkt zich ook in de volgende generatie te manifesteren! Wel sterker bindt de vlek des vaders aan het kind.

1 reacties op Vlek

  1. Yvonne Vlek-Roelofs schreef:

    En ik maar denken dat het aan onze achternaam ligt 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *