Een uur eerder dan verwacht komt mijn eerste gast. Een boomlange filmmaker uit Litouwen. Ik had nog nooit iemand op bezoek die moest bukken onder de keukenlamp. Op het Go Short filmfestival zal een film van hem vertoond worden. Hij is niet alleen filmmaker, maar ook journalist. Heeft wekelijks op de nationale tv een praatprogramma van een half uur. Een soort ‘Buitenhof’ met reportages en interviews. Dat is te merken aan het gesprek dat we hebben. Dat gaat niet over koetjes en kalfjes, maar heeft direct meer inhoud. We hebben het over de Baltische ziel. Ik heb het boek van Jan Brokken niet voor niets gelezen. Mijn gast wijst er op dat de Baltische landen drie heel verschillende landen zijn, niet alleen in taal, maar dat ze vaak op een hoop geveegd worden. Ieder apart te klein en onbeduidend. Litouwen heeft drie miljoen inwoners en ja er is wat verandert in het land sinds Rusland zijn tanden laat zien, waarbij het nog maar de vraag is hoe sterk dat gebit is. Als het er weer op aan zou komen zet mijn gast dat hij weer zou tekenen voor het leger. Ik vertel hem de anekdote dat een Russische kolonel mij ooit verzekerde dat als hij mijn juiste adres zou weten, hij mijn huis zou sparen als ze zouden komen. Mijn gast vindt het niet echt grappig.
Na een uur komt mijn ander gaste. Het is zijn producer. Een jonge vrouw, bijna een halve meter kleiner dan hij, en naar zijn zeggen de beste producente van het land. Als ze met elkaar praten hoor ik een voor mij volkomen onbekend klankidioom. Ik kom er al gauw achter dat het korte-filmwereldje een heel eigen universum is met festivals over de hele wereld en dat daarbij Go Short Nijmegen niet het minste is.
Mijn gasten zijn van de generatie dat de wereld hun huis is. Hij studeerde in Reykjavik, Rome en Krakau. Ik geniet van mijn gesprekken met hen over film, ijdelheid en bescheidenheid, politiek, oost-, west en midden Europa, Oscar Wilde, Vlaanderen en Nederland.
Gade en ik zijn bij de opening van het festival. Gade is lid van het Advisory Board van het festival. Ik mag met haar mee naar de openingsfilms. In de zaal zwaaien we naar onze twee Litouwse gasten.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links