Einde

Het had maar een haartje gescheeld of het was helemaal afgelopen geweest. Dat begrijp ik tenminste van Joris Luyendijk die te gast is bij VPRO’s Boeken en uitleg geeft aan zijn jongste boek “Het kan niet waar zijn”. Ee jaar of wat geleden hebben we maar een paar millimeter af gezeten van de totale ineenstorting van het systeem dat op ons op de been houdt en dat volledig beheerst wordt door de banken. Banken die met de nodige overheidssteun overeind zijn gehouden. Banken, die er naar Luyendijk zegt, niets van geleerd hebben en nog steeds op dezelfde voet voortgaan. “Het kan niet waar zijn”, verzucht Luyendijk. Maar het is wel zo. Ik ben onvoorwaardelijk geneigd Luyendijk te geloven. Hij maakt een meer dan betrouwbare en integere indruk en dat straalt hij ook uit.
Gade en ik kijken elkaar verbijsterd aan. De zondagochtend leek zo rustig te beginnen en nu deze alarmerende berichten. Het had in die crisis toen niet veel langer moeten duren of supermarkten, benzinepompen en apotheken zouden niet meer bevoorraad meer worden. Er zou chaos alom zijn uitgebroken. Opstand, burgertwist waren bijna ons deel geweest en er blijkt niets veranderd. Het kan ons zo weer gebeuren. Het zwaard van Damocles zwabbert boven ons hoofd, boven ons aller hoofden.
Gade en ik worden er niet vrolijker van. “Jij hebt een troost”, zegt Gade mij, “Jij hoeft het niet lang mee te maken, als de apotheken niet meer bevoorraad worden, ben jij er zo geweest en ben jij uit je lijden verlost!” Bij Gade kun je terecht voor een opbeurend woord.
Ik vraag me af wie de loop naar het einde wint. Gaan we van binnenuit te gronde aan nog een bankencrisis of zal van buitenaf IS een einde maken aan onze westerse cultuur? Duidelijk is dat er een maatschappij aan het het wankelen is en op instorten staat.
’s Avonds kijken we naar Homeland en weten niet hoe het met Carrie en Saul is. Boer zoekt Vrouw heb ik opgenomen. Ga ik dadelijk naar kijken. Misschien dat daar nog iets goed gebeurt al zie ik dat voor Theo somber in.