Ik krijg een telefoontje van een neef. Hij is de wankele band die ik onderhoud met de rest van de wat verder verwijderde familie, mijn neven en nichten, de kinderen van mijn ooms en tantes. Met de meesten is in de loop van de jaren het contact verloren gegaan. Alleen de telefonerende neef spreek en zie ik nog met enige regelmaat. Ik was gezegend met een stoet aan mij inmiddels onbekende neven en nichten. Zowel mijn vader als moeder kwamen uit een groot gezin, een heel groot gezin. En dat leverde een heel rij ooms en tantes op, die ook weer goed in het kroost zaten. Ooms en tantes heb ik niet meer en neven en nichten steeds minder.
Mijn neef deelt mee dat een gezamenlijke neef is overleden. 81 is hij geworden. Hij vertelt mij ook dat de rouwbrief onderweg is.
De uitvaart is zoals een goede gedegen uitvaart hoort te zijn. Met een mis, die hier nog voluit eucharistieviering heet. De dienst wordt opgeluisterd door de harmonie, waar neef jarenlang lid van geweest is. Mijn neef was nog een ouderwetse katholiek met weinig vragen naar het geloof, maar met een rotsvast vertrouwen erin. Mooi dat zoiets nog bestaat. Bijna jaloersmakend. De dienst en zijn voorganger stralen dat vertrouwen nog uit. In zijn preek schildert de pastoor de hemel af als een gezellige café waar mijn neef nu opgewacht wordt door zijn overleden broers en zussen. Een soort voortzetting van zijn aards bestaan, waar een stamcafé met bijbehorende consumpties een centrale plaats innam.
Ik zing mee met oude Maria-liederen en delen van de mis gaan nog in het Latijn, dat ik moeiteloos meemummel. Woorden tientallen jaren geleden ingeprent en nu, zoveel later alsof er geen tijd bestaat, herhaald. Dominus vobiscum, et cum spirito tuo.
De hemel waar mijn neef zo in geloofde is voor mij niet weggelegd want ik bega weer een doodzonde. Ik ga ter communie en als gescheiden en hertrouwde man mag dat van wat ooit mijn kerk was niet. Heeft daarover een fatwa uitgesproken. Daarom neem ik hier afscheid van mijn neef. Met een lichte buiging. Op zijn kist zijn foto en een flesje bier. Zal van de kerk denk ook wel niet mogen. Je eigen consumpties in de hemel nuttigen.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links