Naheffing

Het nieuws leek nog zo vers dat mijn krant van hedenochtend er nog geen aandacht aan kon besteden. Die was nog te druk met het overschrijven van de conclusies uit het rapport over de woningbouwcorporaties. Maar de radionieuwsdienst en teletekst wisten het haarfijn te vertellen. Vijf tot zes miljoen Nederlanders kunnen van de Belastingdienst een brief verwachten met het bericht dat hen een naheffing staat te wachten. Een naheffing van € 300 tot € 700 euro. In het minimale geval gaat het om een bedrag van € 1.500.000.000, maximaal € 4.200.000.000.
En eigenlijk was het oud nieuws. Want de naheffing was gebaseerd op het begrotingsakkoord uit oktober 2013. Een jaar geleden! Maar iets of iemand was vergeten om dat akkoord in maatregelen te vertalen of de tijd was te kort om de wijzigingen door te voeren.
Soms denk ik wel eens dat zulk soort fouten iets des politieks is. Men neemt een besluit, leunt tevreden over zoveel daadkracht achterover, maar vergeet dat een besluit gevolgd moet worden door maatregelen.
Ik herinner mij dat ik ooit in een bestuurtje zat met ook een politicus als lid. Soms namen we zowaar een besluit, een besluit dat zonder moeite direct uitgevoerd kon worden. Maar dat hoefde voor hem dan niet zo nodig. We hadden het besluit toch maar mooi genomen en de uitvoering was iets van latere zorg. Daadkracht was voor hem het nemen van een besluit. Daarvoor was je tenslotte bestuurder. Uitvoering behoorde anderen toe.
Misschien is het hier ook zo wel gebeurd. Nu ken ik de ins en outs van het begrotingsakkoord oktober 2013 niet, maar duidelijk is dat aan de uitvoering ervan wat schortte. En hup daar komt de naheffing. De staatssecretaris zegt nu dat het allemaal wel zal gaan meevallen en dat er minder wordt nageheven dan aanvankelijk gedacht. Eerst zien en dan geloven, maar dat kan pas volgend jaar 1 maart als we de Vooraf Ingevulde Aangifte kunnen bekijken.
En op mijn wantrouwendste momenten denk ik wel eens dat toen minister Dijselbloem de Europese naheffing uit Brussel kreeg hij tegen zijn vriendje Wiebes zei: “Hé, dat kunnen we ook wel eens doen. Een naheffing. Spannend, een echte maatregel!”