Zondagmiddag

Ik draag geen sieraden. Zelfs geen trouwring, terwijl daar toch genoeg redenen voor zijn. Maar dat is er met Gade aan mijn zijde nooit zo van gekomen. Dat ik geen sieraden draag is eigenlijk niet helemaal waar. Er zijn mensen die een horloge ook als een sieraad beschouwen. Als dat zo zou zijn, en waarom zou ik dat willen bestrijden, dan draag ik dagelijks een sieraad. Het gouden Omega-horloge dat ooit van mijn broer was en dat ik na zijn overlijden ben gaan dragen. Pas onlangs nog kreeg ik er een compliment voor. En toen ik vertelde dat het een erfstuk was, excuseerde de complimentenmaakster zich alsof zij er iets aan kon doen dat mijn broer overleden was. Mensen reageren vaak wat onwennig als de dood even dichtbij komt. Maar kom, nu niet afslaan naar de dood, maar terug naar het onderwerp van vandaag: zondagmiddag.
Een Nijmeegse sieradenmaakster wordt binnenkort 80 jaar. En mede ter gelegenheid daarvan kreeg zij een expositie van haar werk in het plaatselijke museum. Zij maakt wonderlijke sieraden van papier. Armbanden, colliers en nog veel meer objecten die op een ingenieuze wijze van kleur verspringen. Op wonderlijke wijze zitten de stukken in elkaar. Zij heeft een deel van haar collectie aan het museum geschonken als langdurige bruikleen. Zondagmiddag waren we bij de opening van haar tentoonstelling. Een zeker even oude vriendin van de kunstenares opende de tentoonstelling met een verhaal gelardeerd met de mooiste anekdotes. Ze verhaalde over hun gezamenlijke reizen naar Europese hoofd- en kunststeden, waaruit bleek dat deze twee twee dames zich de geneugten van het leven niet ontzegden. Zo wil ik ook wel 80 worden. En verder was de opening van de expositie zoals de opening van een expositie dient te zijn. Een praatje van de directeur, een inleiding van de conservator en dan het prachtige verhaal van de vriendin. En een muntje voor een consumptie. De tijden van ongebreideld consumeren op een vernissage lijkt in het huidige culturele klimaat voorgoed voorbij. En verder veel ons kent ons gebabbel met de wethouder, nog een wethouder, een galeriehoudster, een oud-wethouder en de oud-burgemeester. Zondagmiddag in een provinciestad. Er zijn slechtere tijden en plaatsen.