Carnac

Er zijn een paar plaatsen op de wereld waarvan ik weet dat ik ze graag gezien zou hebben. Voorbeelden? De kathedraal van Chartres, Stonehenge, de Hermitage in St.Petersburg, de sluizen in het Panamakanaal. Plaatsen die als je er geweest bent, en in mijn geval is dat bij de genoemde voorbeelden gebeurd, vooral lijken op de foto’s en filmpjes die je ervan gezien hebt. Maar door er echt geweest te zijn, is het toch net even anders. Een ingewikkelde manier om te zeggen dat je er toch geweest moet zijn om werkelijk te ervaren wat zo’n bijzondere plaats voor jou betekent. Een van de plaatsen die nog op mijn korte verlanglijstje staat is Carnac. En daarmee bedoel ik niet het toeristische badplaatsje, maar de bij dat stadje horende menhirvelden. Gisteren ging dat wensje in vervulling. Als je de auto hebt geparkeerd lijk je uit te kijken op een vrij ongeordende hoop stenen. Een hele hoop stenen en niet van die kleintjes ook. Maar als je dan rond het veld loopt, een hekje verhindert dat je tussen de stenen door wandelt, dat mag alleen  in de winter, ontwaar je opeens de immense orde. De stenen lijken door een meesterhand gerijd. Dezelfde die dat met de maan, de sterren deed, zoals Gabriël Smit dichtte? Alles kan waar zijn. Ik zal het nooit weten. We zullen het nooit weten. Gade zet bij een foto van Carnac op Facebook de tekst:“Wat het ook mag zijn, bijzonder is het.“ En zo is het maar net. Het zou mij niet verbazen als deze honderden stenen hier niet naar toe zijn gebracht, maar hier naar toe zijn gekomen. Hoe? Ik zou het niet weten, maar zoveel stenen een plaats bij elkaar geven lijkt mensenwerk te boven te gaan. En toen de stenen hun plaats innamen, wisten ze hoe en waar de zon opkwam. De zon, die voor niets opkomt. Misschien is dat ook wel de reden dat de stenen hier zo staan. Voor niets. Gewoon maar om te staan. Het einde van een voorlopige reis. En ons, kleine mensen van het even nu,  in verbazing achter te laten.
“Ik droomde, dat ik langzaam leefde …. /langzamer dan de oudste steen” schreef Vasalis. Maar dat lijkt hier bij de velden van Carnac nog veel te snel.