Volkert

Ik stel me voor dat ik een brief van de burgemeester had gekregen. En met mij nog een paar honderd mensen in de buurt. En dat de burgemeester ons in die brief vertelde dat iemand zonder volle achternaam een paar straten verderop of misschien zelfs wel in mijn eigen kleine kneuterige straatje was komen wonen. Iemand die iemand anders had doodgeschoten en daarvoor veroordeeld was, zijn straf goeddeels had uitgezeten en nu, volkomen volgens de daarvoor geldende regels, vrij gekomen was. Vraag is natuurlijk of zo iemand ooit wel vrij komt van zijn destijds gepleegde daad. Die blijft hem altijd aankleven als een eeuwigdurend merkteken. Maar stel dat ik zo’n brief van de burgemeester gekregen zou hebben, wat zou ik daarvan vinden. En zou ik daar wat van moeten vinden.
Ik woon in een heel rustige buurt. Ken de meeste mensen  in mijn straatje bij naam, maar zeker van  gezicht. Van een enkeling weet ik wat meer en ik geloof niet dat een van hen ooit in de gevangenis heeft gezeten of een moord heeft gepleegd. Van de mensen in de straten verderop ken ik er maar een paar bij naam en van hun al dan niet criminele verledens weet ik niets. Ik weet niet of die er wel zijn, ik weet ook niet of die er niet zijn. En ik wil het ook niet weten ook. Dat ze buurtbewoners zijn is mij kennis genoeg. Maar stel nu eens dat Volkert van der G. niet voor Apeldoorn had gekozen maar voor Nijmegen-Oost, sterker nog dat hij bij mij in de straat was komen wonen. Wat dan? Ik zou weinig van hem te duchten hebben. Ik kan niet in zijn ziel kijken, maar ik denk niet dat ik of de rest van de straat een potentieel volgend slachtoffer zou kunnen zijn. Maar waar ik wel beducht voor zou zijn is voor al die auto’s met straalzenders in mijn straatje die nieuws maken waar dat er niet is. Die mij zouden vragen wat ik van mijn nieuwe buurman vind. En nog banger zou ik zijn van de domme meute die zelf verhaal denkt te kunnen halen, ruiten in gaat gooien of erger nog. Die de rechtspraak nog eens overdoen en naar eigen hand gaat zetten. Nauwlettend gevolgd door verslaggevers die denken bloed te ruiken. Daar ben ik veel meer bezorgd over. Veel meer dan over de nieuwe buurman, die zijn straf heeft uitgezeten.