Enthousiasme

Ik ben voorzitter van het bestuur van een ideële stichting. Dat is plezierig om te doen, omdat ik me nauw betrokken voel bij het doel van die stichting. Bovendien is het een aardig bestuur. Een mooie mix van jong en oud en alle zes leden zijn betrokken bij het onderwerp. We vergaderden gisteravond. Ik probeer altijd binnen de anderhalf uur alle agendapunten te bespreken. Het lukt me zelden.  Gisteravond al helemaal niet. De overschrijding was bijna net zo lang als de geplande duur van de hele vergadering. Maar er was dan ook wat te bespreken. Wat doet er niet toe, maar een betrokken passant had een idee voor ons. Aan dat idee zaten nog al wat consequenties. Er zou bij realisering heel wat menskracht geleverd moeten worden. En nu is onze betrokkenheid omgekeerd evenredig met het aantal mensen dat wij op de been kunnen brengen. Dus dat is een beer op de weg bij de realisering van het plan. En zo schotelt de indiener van zijn plan nog een aantal zaken voor, waar hij luchtigjes over heen stapt. Gebruiksvergunning, horecapapieren, publieksbenadering, inrichtingseisen, kleinigheden in zijn ogen, die de realisering op geen enkele manier in de weg staan. Voor mij zijn het evenveel beren en beertjes of valkuilen en valkuiltjes. Ook de locatie waar een en ander zou moeten plaats vinden heeft niet mijn onverdeelde steun. De indiener constateert bij een aantal bestuursleden  jeugdig enthousiasme. Nu mag je mij van alles verwijten, maar zeker niet het bezit van  jeugdig enthousiasme. Daar heb ik de leeftijd niet voor. Raar trouwens dat je nooit hoort praten over bejaard of middelbaar enthousiasme. Want daar loop ik van tijd tot tijd nog van over. Maar niet in dit geval. Ondanks mijn scepsis kan ik mij toch vinden in het besluit een en ander verder uit te zoeken. De plannenmaker stelde voor dat het bestuur zou stemmen. Van m’n leven niet. In zo’n bestuur wil ik niet zitten, bovendien heeft hij niets te zeggen over de orde van de vergadering. Misschien zit mijn ervaring mij wel in de weg. Oscar Wilde zei niet voor niets: ‘Ervaring is de naam die we geven aan de optelsom van onze fouten.’ Maar sommige fouten wil ik niet opnieuw maken, dan maar iets minder enthousiast.