Comeback

Het heeft even geduurd, maar vandaag is het weer zover. Bijna een jaar lang sloot ik geen huwelijken meer. Een gescheurde achillespees en de daarop langdurige revalidatie hielden mij uit het stadhuis weg. En niet alleen uit het stadhuis. Zeker de eerste tijd was mijn actieradius niet groter dan die van mijn rolstoel, later mijn looprek en stok. Nog is het niet zo dat het meedoen aan de Vierdaagse ook maar enigszins in het verschiet zou liggen en ziet het lopen er nog lang niet uit als het gracieus voortbewegen van een getrainde loper, maar is sprake van enige vooruitgang. Het lopen gaat zo goed dat nu mijn hart weer laat weten dat ook de conditie daarvan niet optimaal is. Mijn hele constellatie is voorzien van een krakkemikkigheidskeurmerk. De geest, die werkt nog, daar is zo op het eerste oog weinig te merken van sleet. Hoe anders is dat met het lijf. Een recente keuring op mijn fitnessclub leverde een metabolische leeftijd op van 79. Zo oud is mijn lijf dus eigenlijk. Toen ik dat hoorde was mijn eerste reactie dat ik eigenlijk al zeker drie jaar dood was. Had ik de metende computer toch mooi tuk. Ik was er gewoon nog. Lekker puh.
Een andere comeback maakte ik gistermiddag, een zonovergoten zondag. Ooit in een ver verleden was ik actief geweest in een lokale voetbalclub uit de wijk waar ik toen woonde. Niet op het veld, ik ken mijn grenzen, maar als lid van de verhuiscommissie. De club moest naar een ander terrein en ik onderhandelde namens de club daarover met de gemeente.In die tijd was ik ook een trouw bezoeker van de wedstrijden, ja zelfs de uitwedstrijden.  De club streed toen op een voor amateurs zeer hoog niveau. Dat is nu wat minder. Gistermiddag moest de club een beslissingswedstrijd spelen. Een goed moment mijn gezicht daar weer eens te laten zien. Zal komend jaar wel weer vaker gebeuren, nu ik mijn seizoenkaart voor de grote broer niet ga verlengen. Ik ga weer terug naar mijn oude club, waar ik al meer dan 25 jaar lid van ben en gisteren weer een comeback maakte. Ze verloren met 2-0, maar aan verliezen was ik al een tijdje gewend.