Vernederd

We bellen met vrienden. Ja,we zijn aan het eind van de middag van harte welkom. Er is nog een bevriend stel op visite. Dat is gezellig en jullie kunnen ook nog mee-eten en tussendoor naar de bekerfinale PEC-Ajax kijken. Dat laatste is aan Gade, noch aan de gastvrouw besteed. En de vriendin van de ander gast laat de wedstrijd ook graag aan haar voorbij gaan. De mannen niet. De gastheer, zijn zoon en de al aanwezige vriend zijn Ajax-aanhangers. Fervente Ajax-aanhangers. Die club kan in hun ogen maar weinig fout doen. Ik ben in ieder geval niet voor Ajax. Van de grote clubs ben ik vooral voor PSV. Dat wordt mij voor de wedstrijd nog eens snerend ingewreven. Dat ik ook nog aanhanger van NEC ben, levert alleen wat medeleven op.
De wedstrijd begint. Een vuurwerkregen vanuit het Ajaxvak daalt in het eigen strafschopgebied. Nog voor de wedstrijd begonnen is, wordt hij voor even gestaakt. Hervatting. Een afstandsschot. Ajax scoort. De wedstrijd lijkt gespeeld. Dit wordt een monsterzege voor de Amsterdammers. Maar dan loopt alles anders. De wedstrijd wordt gestaakt. Te veel vuurwerk. Als heuse voetbalanalysten bespreken wat we hebben gezien. We gaan er van uit dat Ajax de wedstrijd in de zak heeft. Het automatisme van de superioriteit. Als de wedstrijd hervat wordt, zal Ajax een gemakkelijke overwinning tegemoet gaan. Daar zijn we het over eens. De enige kans die PEC nog op de beker lijkt te hebben is dat de wedstrijd voorgoed stilgelegd wordt en Zwolle tot papieren winnaar wordt uitgeroepen.
Door het stilleggen van de wedstrijd hebben we de gelegenheid in alle rust het voorgerecht te genieten. Want er moet ook nog gegeten worden. Na het voorgerecht wordt de wedstrijd hervat. Het wordt 1-1. Het wordt 2-1. Het wordt 3-1. Het wordt 4-1. Het wordt rust. Tijd voor het tussengerecht. De twee Ajaxaanhangers kijken sip. Zoeken naar een reden, een oorzaak. Hoogmoed? Onterecht superioriteitsgevoel? Een te vroege goal?
Er wordt weer gevoetbald. Het wordt 5-1. We kijken de wedstrijd uit. Zwolle wint de beker. Tijd voor het hoofdgerecht. Mijn gastheer wil de huldiging niet meer zien. Het eten smaakt mij voortreffelijk.