Schaatsen

Ik raakte niet ontroerd door het oranje gekleurde podium bij de prijsuitreiking van de 5.000 meter schaatsen mannen. Evenmin van de gouden medaille van Irene Wüst. Dat lag allemaal te veel in de lijn der verwachtingen. Ik zou teleurgesteld zijn als de drie Nederlanders  niet 1, 2 en 3 waren geworden. De suprematie is te groot. Bovendien is schaatsen een saaie sport om te zien. Als onder in beeld niet steeds tot in honderdsten van seconden de onderlinge verschillen worden aangegeven en de tijd van de leider op dat moment wordt vermeld, was het niet om aan te zien. Ik durf te stellen dat er zonder die gegevens die een vergelijking mogelijk maken tussen de ene rijder en de andere er helemaal niets te zien is. Het ene beeld is straffeloos door het andere te vervangen. Alleen de kleuren van de schaatspakken verschillen. Bovendien weten de commentatoren mij al na twee rondjes te vertellen wat de eindtijd zal worden en of de rijder die in de baan is ook maar in de buurt zal komen van Sven. De mogelijke spanning die er in zou kunnen zitten wordt vakkundig weg gecommentarieerd. “Als er nu geen lage dertiger komt kan hij het podium wel vergeten.” Het wordt 31.74. Weg podiumplaats, krijg ik te horen. Weg spanning en toch nog vier rondjes te gaan terwijl de uitslag al bekend is.
Misschien moet je er wel geweest zijn om iets van de spanning te proeven. Het er warm van te krijgen. Net als de koningin die, terwijl ze de wilde armgebaren van haar man probeerde te ontwijken, met blote armen samen met hem iets van “Hup, hup, hup” zat te roepen. De prijsuitreiking was voor Willem Alexander nog bijna mooier dan voor de drie prijswinnaars. Hij straalde minstens net zo hard en het leek hem toe dat de drie Nederlandse vlaggen voor hem de lucht in gingen. Uniek moment.
Op de radio vanochtend hoorde ik iemand vertellen dat dit schaatsen toch helemaal niet op de Spelen thuishoort. Dat het raar is dat je een olympische medaille kunt winnen door van je buurjongen  te winnen in een sport die nergens anders zo  beoefend wordt. Misschien een beetje waar, maar ik geloof niet dat de koning daarmee zit.