Gesloten

Een paar dagen geleden hield mijn Neef op met zijn blog. Hij had er schoon genoeg van na bijna vijf jaar. Ik schreef er over op 4 december. Ik stak hem wat veren in zijn kont. Met weemoed nam ik afscheid van zijn dagelijkse schrijfsels.
Ik zit in de wachtkamer voor weer een onderzoek in het ziekenhuis. Mijn telefoon trilt. Een bericht van de ooit bloggende Neef. Het is nauwelijks 10 dagen na het sluiten van zijn blog in Dossiermoddergat, schrijft hij mij: “Even Dossiermoddergat lezen vandaag. Komt Judith in voor. Groet.” Zijn bericht verbaast me. Hij was toch opgehouden, had er helemaal genoeg van, moest er niks meer van weten. En nu deze aankondiging. Ik had de link naar zijn website op die van mij al laten verwijderen. Ik ben daar zelf niet zo handig is. Zoonlief schiet dan te hulp. En nu blijkt er zo maar weer een blog verschenen te zijn. Ik bericht hem terug: “Dacht dart het dossier gesloten was”. Een bericht met de gebruikelijke tikfout en falende interpunctie. Vier minuten later komt het antwoord: “Is ook zo. Maar dan kun je af en toe toch wel iets instoppen.”
Die logica ontgaat me. Als iets gesloten is kun je er niks meer instoppen. Goed, je kunt het even heropenen en dan weer dicht doen, maar dan wordt het iets als een winkel waar van de openingstijden ongewis zijn. Het leven is zo al onzeker genoeg. Hoeft ook niet een al dan niet of misschien toch wel geopend Dossiermoddergat bij.
Uiteraard ga ik ondanks die bedenkingen direct naar www.dossiermoddergat.nl. En daar lees ik Neefs ontmoeting met een aantal studentes van de HAS waar mijn dochter hogeschooldocent is. Lees mee. De ik is mijn weer-even-bloggende Neef:
“‘Waar komen jullie vandaan?’ vraag ik.
‘We komen uit Den Bosch en zijn de studentenvereniging van de HAS, de Hogere Agrarische School. Wij zijn boeren.’
‘O, kennen jullie dan Judith Roelofs?’ vraag ik.
‘Ja zeker, daar hebben we college van.’
‘En geeft ze een beetje goed college?’
‘Meneer, Judith Roelofs is helemaal top. Dat is een echt topwijf.’
‘Kent u haar dan?’
‘Ja, Judith is mijn nichtje.’
‘Nou, dan bent u vast een leuke neef.’
Voor de duidelijkheid. Judith is onze familie verreweg de hoogst opgeleide. Ze is gepromoveerd in Wageningen en weet alles van de vruchtbaarheid van de koe. Ik heb haar dissertatie wel eens in handen gehad en werkelijk alles was abracadabra voor me.”
Ik bericht Dochterlief over het blog. Ze antwoordt: “Leuk.”