Festival

Het is vreemd, maar tegen de tijd dat schouwburgen en concertzalen een paar maanden hun deuren sluiten, bloeien de festivals op en beginnen er weer heel mooie series zomerconcerten op vaak onverwachte plaatsen. Waarom theaters in de zomer dicht gaan heb ik nooit begrepen. Zal wel een heel traditionele reden hebben, zoals destijds ook de openingstijden van schouwburgkassa’s. Die waren ooit van 12.00-14.00 uur open, de tijd dat de dienstbodes het eerste werk er op hadden zitten en de kaartjes voor de voorstelling waar hun heer en mevrouw naar toegingen, konden afhalen. Nog lang na de tijd dat er nauwelijks dienstbodes waren, zijn die openingsuren gehandhaafd. Zelfs als het een apocrief verhaal is, is het te mooi om niet te geloven.
Gisteravond begon weer een serie orgelconcerten in de Sint Stevenskerk.  De komende weken kan er elke dinsdagavond genoten worden van het majestueuze Königorgel. En die reeks begint met een klein festival waarin opera en orgel elkaar ontmoeten. Dat moet wel een feest worden. Gisteravond was het dat ook. Aan de hand van de muziek van Henry Purcell werden we door de geschiedenis gevoerd  van William en Mary. Op vermakelijke wijze, maar nooit over de top, krijgen we een muzikaal gelardeerde geschiedenisles voorgeschoteld over de strijd tussen Frankrijk en Engeland en de rol die de Nederlandse stadhouder en Engelse koning Willem daarin speelde.  Vier zangers en het ensemble Barokopera zijn onze gids door de geschiedenis.
Het werd een plezierig geheel, waarvan de muziek mij danig is bijgebleven, maar waarin ik de jaartallen en wie met wie tegen wie vocht al weer vergeten ben, hoe helder het op dat moment ook werd uitgebeeld.
Het aardige van de start van dit seizoen, zoals de start van elk orgelseizoen, is dat de oude bekenden weer uit hun winterslaap ontwaakt lijken te zijn. De hele winter, en die was lang dit jaar, heb je elkaar niet of nauwelijks gezien. En nu is iedereen er weer. Het orgel lijkt een goede gastheer te zijn en ontvangt zijn gasten met kleurrijke klanken. Met dank aan mijnheer Purcell. Wij hebben zijn festival met vreugde gevierd.