Tandarts

Na de naturalisatiebijeenkomst waarbij ik ceremoniemeester ben, schuif ik even aan bij de tafel waar hij zit. De bijeenkomst wordt altijd afgesloten met een hapje en een drankje. Elke zes weken is er zo’n bijeenkomst, waar zo rond de 30-40 mensen het bewijs van hun Nederlanderschap uitgereikt krijgen. Voor de betrokkenen altijd weer een feestelijk en officieel moment, vaak de afronding van een lange en moeizame procedure. Hij komt uit Peru en de liefde bracht hem naar Nederland. In zijn eigen land was hij tandarts. Dat zou hij nu ook wel weer willen zijn, hier in Nederland. Maar zijn Zuid-Amerikaanse opleiding wordt hier niet erkend. En dat betekent dat hij los van een aantal minimale vrijstellingen zo goed als zijn hele opleiding hier zou moeten overdoen. In Spanje is het mogelijk om sneller aan een erkenning voor zijn diploma’s te komen en via die omweg is hij nu bezig zijn opleiding erkend te krijgen. Want als Spanje zijn vaardigheden erkend, dan is het ook mogelijk in Nederland als tandarts aan de slag te gaan. Spanje hoort immers bij de Europese Unie, Nederland ook, dus 1+1 = 2. Met dat proces is hij nu bezig en tot die tijd werkt hij als tandartsassistent, om zo wat basale vaardigheden toch nog te kunnen uitoefenen.
Ik weet niet of er in ons land een tandartsentekort is. Mogelijk is er zelfs een overschot. Maar dat mag toch niet betekenen dat je een soort dam opwerpt, een “Berufsverbot” uitvaardigt en dat daardoor een Nederlander zijn elders geleerde vak niet kan uitoefenen. Natuurlijk mag je kwaliteitseisen stellen, maar een goed opgeleide tandarts is een goed opgeleide tandarts. Punt uit.
Waarschijnlijk zal ik wel weer ergens een fikse denkfout maken en zij er 1.000 redenen om een in het verre buitenland opgeleide tandarts buiten de beroepsgroep te houden, maar het moet toch ook mogelijk zijn zo iemand sneller aan een Nederlandse erkenning te helpen. We zijn een land van te veel en te stringente regels, van te weinig vertrouwen.
Het officiële gedeelte van de bijeenkomst werd afgesloten met het zingen van het Wilhelmus. Hij zong uit volle borst mee en het viel mij op wat voor een stralend gebit hij heeft.