E-bike

Er was een tijd dat een elektrische fiets gewoon een elektrische fiets heette. Nu niet meer. Nu heet een elektrische fiets een e-bike. Zelfs in Duitsland, waar ik vorige week op een gehuurd exemplaar van Traben-Trarbach naar Bernkastel-Kues reed.
Destijds toen ik mijn fiets kocht, ruim drie jaar geleden kocht ik dus een elektrische fiets. Gistermiddag schafte Gade zich een e-bike aan. Eigenlijk was ze dat vorig jaar al van plan, maar om de een of andere reden kwam het er niet van. Sporadisch maakte ze gebruik van mijn vehikel en kwam dan altijd weer thuis met enthousiaste verhalen over het gemak van zoveel elektrische ondersteuning. Alsof ik dat zelf niet toto mijn genoegen van dag tot dag ervoer.
Kort geleden maakte Gade op mijn fiets een proefrit naar Arnhem en terug. Dat beviel uitstekend. Toen wist ze het zeker. Zij wilde zelf haar eigen elektrische fiets. Met in het achterhoofd de gedachte om dan de ene dag ’s ochtends naar haar werk in Arnhem te fietsen, ’s avonds met de trein terug en de volgende ochtend met de trein weer naar Arnhem en in de avond op de fiets met trapondersteuning terug.
Vorig jaar had zij zich al op de e-bikemarkt georiënteerd.  Nu vond ze zich helemaal oud genoeg voor een e-bike en met die woon-werkverkeerstestrit in gedachte kon niets haar weerhouden. De keuze stond al bijna vast. En zo togen wij naar een fietsenzaak, een dependance van een elders gevestigde zaak genaamd ‘Bike totaal’. Het bedoelde model was in die dependance niet voorradig. Dus op naar de hoofdvestiging in een dorp aan de Rijn. Gade maakt haar proefrit op model A en nog een proefrit op model B. Gade is een weegschaal en zal niet nalaten waar dan ook de kenmerken daarvan te vertonen. De keuze valt uiteindelijk om model A+. Net is meer dan model A, net iets minder dan model B. Je zou ook kunnen zeggen dat ze koos voor model B-.
De rijwielhandelaar is zo aardig er een slot, jasbeschermers en een kilometerteller bij te doen. Zo wordt het eigenlijk een model A++. Hij zal Gade bellen als haar fiets binnen is.