Jaarabonnement

Een paar dagen geleden schreef ik over mijn wederwaardigheden rond de overgang naar een andere provider. Ik dacht het allemaal netjes geregeld te hebben, maar ik had mij gewaarschuwd moeten weten. Ik kreeg een reactie die mij veel succes wenste bij deze gang door de instituties. Zij voorspelde dat het nog wel eens een echte soap zou kunnen worden. En nu, nog geen twee dagen verder, lijkt zij gelijk te krijgen. Er zijn ook een aantal dingen goed gegaan. Het opzeggen van de ene provider naar de andere, niks mis mee. Tot nu toe. Het beeld op de nieuwe tv ontlokt mij en Gade nog steeds kreten van verrukking. Maar ik blijk bij nog een provider een volgens hen voorlopig onontbindbaar contract te hebben.
Toen een paar jaar geleden in mijn wijk een werkgroep begon over het aanleggen van een glasvezelnet heb ik dat met belangstelling gevolgd. Ik gaf zelfs aan wel aangesloten te willen worden op dat net. Toen nog wel. Ik heb dat aangegeven en daarbij ook, naar ik dacht, een optionele keuze gemaakt voor een mogelijke provider. Gade en ik herinneren ons stellig dat die keuze nog veranderd zou kunnen worden als dat net er lag. We zijn nu tijden verder, het net is nog steeds niet operationeel. Bij navraag blijk ik echter wel in het systeem van de destijds genoemde provider te staan. Ik bel om te zeggen dat ze maar daar uit kunnen schrappen. Dat moet via een brief, want ze hebben een handtekening nodig. Ik stuur de brief en krijg per omgaande antwoord: “U kunt het abonnement nu niet laten stoppen omdat u een contract voor een jaar hebt afgesloten. Dit jaar gaat in vanaf het moment dat u onze diensten kunt gebruiken.” Er volgt een lang en vruchteloos telefoongesprek met de provider die mogelijk mij een kopie van mijn aanvraag zal sturen. Maar voorlopig lijkt het zo dat ik vast zit aan een toekomstig abonnement voor een dienst die ik nu nog niet kan en straks niet meer wil gebruiken.
Inderdaad, een soap dreigt. En zoals bij een echte soap: wordt vervolgd.