Een tijdje geleden waren Gade en ik bij onze financieel adviseur. Er moeten een paar zaken bijgesteld worden. Pensioendata zijn gewijzigd, hypotheken veranderd, rekeningen opgeheven, rekeningen geopend. Als je dat zo ziet ontstaat het idee dat wij een intens en avontuurlijk financieel bestaan leiden. Niets is minder waar. Het zijn al bij al maar kleine wijziging, maar we willen het beeld toch weer even helder hebben. De adviseur belooft ons de oude opstelling toe te sturen en daarop de wijzigingen aan te geven. Op grond daarvan zal hij een aantal mogelijke scenario’s ontwikkelen.
Via de post krijgen we vier pagina’s met onze oude gegevens. Of we die maar even willen aanpassen. Gade vindt Eerste Paasdag het uitgelezen tijdstip daarvoor. “Laten we het nu maar even doen, dan is het gebeurd”, zegt ze, als ze met de grote enveloppe mijn werkkamer binnenkomt. Ik heb een gevoel van grote weerstand. Alles in mij lijkt zich daar tegen te verzetten. Het is pure onzekerheid, doe ik dat wel goed. We nemen het hele lijstje door. Sommige dingen zijn makkelijk te vinden. Oude nummers worden doorgehaald, nieuwe bedragen ingevuld. Maar ik weet niet welke levensloopregelingen nog manifest zijn, welke spaarloonregelingen opgeheven en of een lijfrente al premievrij is of niet. Gade gelukkig wel. Zij is een rots in de branding en weerstaat mijn grimmige reacties. Ze verbaast zich en vraagt zich af waarom ik belastingformulieren invullen zo leuk vind dat ik dat zelfs voor anderen doe en hier zo tegen op zie. Ik kan dat niet precies benoemen, misschien omdat ik het overzicht mis. Dat ik sommige delen helemaal in de vingers heb, maar van andere geen notie heb. Het is goed dat alles weer eens op een rijtje komt, maar daarvoor heeft de adviseur eerst deze gegevens nodig. In drie kwartier is het gepiept. Waar heb ik me druk over gemaakt. Gade zal het allemaal nog even goed ordenen en opsturen.
Als we zo bezig zijn valt er buiten lichte sneeuw. Misschien komt mijn weerstand ook wel door de weerstand. De stand van het weer staat nog steeds op winter, vorst en kou. En daar word ik ook niet vrolijk van.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
That’s really thinking at an impressive level