Afgelopen

Een halfjaar geleden kreeg ik van Gade een klein boekje. Een boekje van Toon Tellegen met dierenverhalen. Verhalen over afscheid. Ik schreef er eerder over, want het boekje raakte me. En eigenlijk niet alleen het boekje, maar ook omdat het een cadeautje was. Van Gade. Cadeautjes van Gade raken me sowieso.
Eigenlijk was ik het boekje al weer een beetje vergeten. Er waren tussen toen en nu al weer zo veel boeken gelezen dat het boekje ‘Maar niet uit het hart’ wat naar de achtergrond was verdreven, hoe enthousiast ik er een paar manden geleden ook over was. Ik wist ook niet meer waar ik het opgeborgen had. Ik dacht er domweg gewoon niet meer aan.
Mijn bureau is “een orde waarin ruimte voor de chaos is” (met dank aan Vasalis). Centraal staat mijn toetsenbord en scherm. Links en rechts worden die geflankeerd door ongeordende brieven en briefjes, prentbriefkaarten, een maandagenda en stapeltjes boeken. Plus niet te vergeten een opgevouwen handdoek als ligplaats voor mijn kat, het trouwe gezelschap aan mijn bureau. Gisteren probeerde ik uit het boekenstapeltje een brief die daarin op de een of ander manier verzeild was geraakt, te trekken. De zwaartekracht won het van mijn onhandigheid. Het stapeltje kukelde om en tussen het Groene boekje, het Nimweegs woordenboek, nog wat brieven en betaalde rekeningen, het boek ‘Niets in mij gelooft dat’ lag ook zo maar het boekje van Toon Tellegen. Ik wist niet dat het een paar maanden had liggen schuilen in dat vreemde stapeltje. Ik sloeg het open en las op pagina 11 het verhaaltje over mier die aan de eekhoorn vraagt: “Denk je dat we ooit afgelopen zijn?” En de mier verduidelijkt zoals een feest afgelopen is, of een reis. De eekhoorn kan zich daar niets bij voorstellen. En de mier worstelt met zijn zelf opgeworpen vraag. Hij denkt er lang over na. En de mier, die vrijwel alles weet, moet het antwoord schuldig blijven. Schudt zijn hoofd. “De eekhoorn schonk nog een kopje thee in. De mier nam een onzeker slokje”, eindigt het verhaal.
En ik, denk ik, zal ik ooit afgelopen zijn? En wat dan? Als de mier het al niet weet, hoe zou ik het dan moeten weten.